19.2.2015 | 01:01
Τσιγάρο
Καπνιζω πολύ, μου λένε να το κόψω ενίοτε. Πίνω επίσης λιγο τα βραδια πριν ξαπλώσω. Κι αυτό να το κόψω. Όλα γύρω μου κόβονται, λεφτά, επικοινωνία, επαφές, όνειρα. Ένας τριανταρης άνεργος, που κάποτε ερωτευόταν τριαντάρηδες στα είκοσι του και δεν καταλαβαινε τις συμπεριφορές τους. Άτιμη ηλικία, έστω κι αργά τους 'πιανω'. Μα δεν αγγίζω πια, ούτε αυτό δεν κάνω. Βλέπω συνομήλικους μου να ειναι σε άλλη φάση, δε μοιάζουν να πληγώνονται, βγαίνουν, γνωρίζουν, τα φτιάχνουν, χωρίζουν. Το προσπάθησα, μα δεν ήμουν εγω. Ποτέ δε θα μαι εγω. Και για να καταλήξω εκεί από οπου ξεκίνησα, εχω κόψει τόσα πολλα κι όσο παω κόβω κι αλλα, το τσιγάρο μου και το κρασάκι μου όμως τα δικαιούμαι. Και πολλα αλλα δικαιούμαι, απλά τα στερούμαι. Την αγκαλιά. Την καληνύχτα μέσα σε αυτή την αγκαλιά. Και την καλημέρα. Σας αφήνω να ανάψω άλλο ένα, το χρειάζομαι. Και ξημέρωμα.