ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Με κουρασε αυτο το καθημερινο τσιρκο.Ανθρωποι που δε νιωθουν,που κρυβονται πισω απο τους φοβους τους.Πόσο δύσκολο ειναι να ειναι καποιος αληθινος;ένας μεγαλος στοχαστης ειχε πει καποτε οτι ζουμε στην κοινωνια των lobbies και των hobbies.και δεν ειχε καθολου αδικο.αναρωτιεμαι σε ποιο σημειο χαθηκε η αλληλεγγυη, η αγαπη,η φροντιδα.νιωθω μερικες φορες να με κοιτουν παραξενα επειδη χαιρομαι με τα πιο απλα πραγματα,οπως πχ ενα μικρο λουλουδι που ανθισε μεσα απο το τσιμεντο.ειναι κακο που προσπαθω να γτιαξω τον κοσμο γυρω μου;που ενω ζουμε μεσα σε μια κοινωνια σαπια προσπαθω να δωσω χαρα και χαμογελο στους συνανθρωπους μου;με κουρασε η μιζερια.με κουρασε η αποστασιοποιηση των ανθρωπων σε καθε ειδους προβλημα.με κουρασε η μοναξια.με κουρασε να βλεπω οτι ο καθενας λειτουργει για την παρτη του.αν προσπαθουσαμε να νοιαζομαστε περισσοτερο για τουσ διπλα μας ισως βλεπαμε ολοι τα πραγματα διαφορετικα.δε θα γινω ποτε προβατο.δε θα υπακουσω ποτε σε εντολες.και ας ειμαι μονη.ας με κοιτουν περιεργα.αν και ειναι παραδοξο,πραγματικα ελπιζω ο καθενας να βγαλει τον ηλιο που κρυβει μεσα του.