14.1.2015 | 21:17
τυχη και ατυχια μαζι.
Το αγορι μου ηταν ενας κουκλος. Δυσκολος στον χειρισμο, ειδικα απο εμενα που ημουν "κοριτσακι", αλλά κουκλος, δυναμικός, δυνατός, και προστατευτικός. Δεν μπορεσα να τον κρατησω, δεν με γουσταρε και αρκετα και γενικα τον ξενερωνα συνεχεια. Δικαιωμα του. Χωρισαμε. Απο εμενα. Τωρα, εδω και 2 χρονια, βγαινω με ατομα. Κραταω σχεση κανα μηνα, διαλυεται η φαση. ΠΛηγωνομαι πολυ ευκολα πια ή βλεπω τους αλλους αντρες που μου φερονται πολυ γλυκα και κολλαω. Απλα ηθελα να πω, οτι καλυτερα να κανεις οτι να 'ναι σχεσεις στην αρχη σου, γιατι μετα που θα βρεις το τελειο θα περασεις καλα και θα εχεις μαθει να το ευχαριστιεσαι.Εγω επεσα με την 1η στο τελειο. Πρωτη σχεση, πρωτος αντρας, γαματος, οπως τον ονειρευομουν απο μικρη. Τωρα μου φαινονται ολοι ουφα. Και αλλοι, αρκετα γλυκεις οπως ειπα, σε σημειο να νιωθω χαλια που μου βγαινει ασχημη αντιδραση και φοβος. Ειναι καπως. τυχερη, και ατυχη μαζι. δεν ξερω πως να μην το σκεφτομαι. Και δεν ξερω πως αν συμπεριφερθω.
