16.7.2012 | 15:54
Τυπάκι!
Πέρυσι τέτοια μέρα ήμασταν πάνω σε μία βάρκα και κάναμε βόλτες και βουτιές στα βαθιά. Σημαδιακό το la vie a deux του Manu ...Θυμάσαι; Σου ζητούσα να το βάζεις να παίζει ξανά και ξανά.. Μπας και καταλάβαινες τη θλίψη μου.. Ήξερα ότι τέλειωνε, ήξερα ότι μάλλον δεν θα ξαναμιλούσαμε ποτέ.. Κι ένα μήνα μετά έγινες ξένος. Τώρα προσπαθώ να θυμηθώ το τυπάκι που γνώριζα τότε και δεν τα καταφέρνω. Τώρα μόνο εικόνες έρχονται ξαφνικά και φράσεις κι εκεί που πάω να πω ότι μου λείπεις, θυμάμαι τις απαράδεκτες συμπεριφορές , τα νεύρα, τους τσακωμούς και όλα όσα μας κατέστρεψαν και θυμώνω.Θυμώνω που δεχτήκαμε να γίνουμε έτσι. Θυμώνω που έχασα τον εαυτό μου. Νευριάζω ρε γαμώτο που δεν θα σε ξαναδώ, όχι γιατί δεν μπορώ να σε βρω αν το θελήσω, απλά γιατί τώρα πια είμαστε άγνωστοι. Άγνωστοι με κακές αναμνήσεις... Και η αλήθεια είναι ότι δεν τη θέλησα αυτή την κατάληξη. Να προσέχεις.
