ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πριν ένα μήνα περίπου αρχίσαμε να φροντίζουμε μια αποικία γατών. Την δεύτερη μέρα που πήγα, είδα για πρώτη φορά το τζιντζερακι, έναν αδύναμο λεπτό γατουλι που ήρθε απλά δίπλα στα άλλα ,όμως δεν έτρωγε,κάτι που μου έκανε εντύπωση. Μετά από μέρες έμαθα από μια άλλη κυρία που τα φροντίζει ότι είχε στοματιτιδα και του ειχαν βγαλει σχεδόν όλα τα δοντάκια. Παίρναμε πατε για να τρώει το καλό μου,γιατί δεν μπορούσε να φάει τις μπουκιτσες. Και έδειχνε να ήταν καλά. Έπειτα ξαναεκανε χειρουργείο και μετά από κάποιες μέρες ανάρρωσης γύρισε ξανα. Άρχισε να τρώει και να απολαμβάνει τα χαδάκια και χαρήκαμε τόσο πολύ. Ώσπου ξαφνικά μέρα με την μέρα έτρωγε όλο και λιγότερο..μέχρι που δεν έτρωγε τίποτα ούτε έπινε νερακι. Απλά έτρεχε μαζί με τα άλλα γατιά έβλεπε ότι έτρωγαν αλλά αυτό έρχονταν μονάχα για κάνα δυο χαδάκια και πήγαινε κάπου μόνο του..Την τελευταία μέρα που τον είδα, ήρθε και μας βρήκε λίγο πιο μακρυά από την αποικία του,κάθισε λίγο δίπλα μου να τον χαιδεψω στα μαγουλακια και στο πηγουνι που του αρεσε πολυ και απόλαυσε τον ήλιο. Οταν σηκώθηκαμε να φυγουμε μας ακολουθησε για λιγο απο πισω πολυ αργα,ωσπου χαθηκε απο το οπτικο μου πεδιο.Έκτοτε δεν τον ξαναείδα..πάνε 5 μέρες. Δεν ξέρω με σιγουριά αν χάθηκε μια για πάντα, αλλά κάτι μέσα μου το νιώθει έντονα εδώ και πολύ καιρό. Δεν ήταν καν δικό μου γατάκι αλλά με πονάει τόσο πολύ..