ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

μισό μπουκάλι τεκίλα με ελάχιστα απομεινάρια από το μεσημεριανό για συνοδεία (όταν τρως μόνος δεν είναι ποτέ νόστιμο το φαγητό), δε λέει με άδειο στομάχι και συνεχίζω στο επόμενο σφηνάκι...Ορθογραφικά, γραμματικοσυντακτικά επιτρέπονται...μην αρχίσετε plz οι φιλόλογοι αύριο και το έχω ένα παραλήρημα... Κι όποιος λέει ότι στην κρίση δεν χωράει ο έρωτας, εμένα στην κρίση με βρήκε με 450 ευρω με τα βιας 500 και με αυτόν ξέχασα πόσα πολλά έξοδα έχω κάθε μήνα. Γιατί βρίσκαμε πάντα και παντού εναλλακτικές να ξεχνιόμαστε και να αφηνόμαστε. Στο Σούνιο με υπέροχο ηλιοβασίλεμα, στο Λαγονήσι για μπανάκια, στα στενάκια στα Εξάρχεια ξεθάβαμε ωραίες μουσικές και φυσικά το αγαπημένο μας decadence στη Μπενάκη πλέον, αν και πάντα γυρνούσαμε στο αρχικό του πόστο στο Λόφο του Στρέφη, γιατί μας άρεσε η διαδρομή. Με τα πόδια από Σύνταγμα μέχρι το Λυκαβηττό για συναυλίες στα βραχάκια Pattie Smith δεν ξεχνώ. Μαγείρευα πάντα εγω, γιατί λατρεύω το μαγείρεμα και τη λάντζα αναλάμβανε πάντα αυτός, μιας και του άρεσε να βάζει τάξη σιγά σιγά στο χάος μας. Και στα νησιά σαν τους τουρίστες- επειδή δεν μου άρεσε η σκηνή- κλείναμε ξενοδοχείο και θέλαμε να οργώσουμε όλο το νησί και νοικιάζαμε αμάξι και τη βγάζαμε πολύ λιτοδίαιτα, αφού ήμασταν τόσο χορτασμένοι ο ένας απ'τον άλλον...Και τώρα όλα αυτά αναμνήσεις, που θα αποτυπωθούν στο χαρτί και θα καταλήξουν σε ποιήματα και εσυ έφυγες,,, Άδικη δεν είναι η ζωή ε; Δεν πιστεύω στο Θεό, αλλά αν υπάρχει θα ήθελα να τον ρωτήσω γιατί μου τον πήρε έτσι άδικα και γιατί γαμώτο οι Έλληνες οδηγοί δεν ξέρουν να οδηγούν;;; Όχι δεν καβαλάμε πεζοδρόμιο και ο συνάνθρωπος μας μένει κώμα και μετά έτσι απλά σβήνει.Σε αγαπάω Γ.Μ.