16.6.2012 | 00:31
This was the end....
ναι σήμερα, απόψε πρίν από μερικά λεπτά, μετά από 2 χρόνια...θα μου λείψεις και ας το θέλησα με τον τρόπο μου να καταλήξουμε έτσι αλλά καλύτερα έτσι παρά με νευροφυτικά χαπάκια και οι δυο μας...μετά από τόσες υπέροχες στιγμές, ώρες ,μέρες και μήνές και μετά από τόσους τσακωμούς, ασχήμιες, λόγια που δεν μπορεί κανείς να πάρει πίσω και καμία θέληση τελικά για υγιή επικοινωνία τελείωσε.Δεν ξέρω τι θα μου λήψει περισσότερο και ας ήταν τώρα τελευταία όλα σκατά...αρχίζω να σβήνω τα μέρη που πηγαίναμε μαζί δλδ όλη την πόλη.Μου στοίχειωσες την καθημερινότητά ...δεν θα μπορώ ούτε στο περίπτερο να πάω γτ ακόμα κι εκεί ήθελες να ήμαστε μαζί...ένα απόλυτο αδιέξοδο η σχέση μου μαζί σου εξαρχής αλλά πήρα το ρίσκο και δέθηκα και ερωτεύτηκα και ήθελες πιο πολύ και ακόμα πιο πολύ και ήθελα να ζήσω μαζί σου αλλά δεν μπόρεσες τελικά όλο αυτόν τον έρωτα και παρανόησες σε βάρος μου...ποτέ τελικά δεν θα μάθεις ότι ήμουν μόνο για σένα άσχετα από τις εμμονές σου...δεν ήθελες να το καταλάβεις και δεν το δεχόσουν ότι αυτή ήταν η πραγματικότητα...έχω δρόμο πολύ μπροστά μου και κανέναν να μου μαλακώνει τον πόνο, να ξεχνιέμαι λιγάκι...η ζωή θα ήταν πιο όμορφη με φίλους στο πλευρό μου... δεν μπορώ να κοιμηθώ ...καληνύχτα σε όλους που είναι σε αντιστοιχη θέση με τη δική μου...