ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπερα.Συγνωμη που ενοχλω,θελω απλα να το βγαλω απο μεσα μου και να το μοιραστω με το χαος.Μονο ετσι θα μεινει το κεφαλι μου στην θεση του...Εγω λιγο πριν τα 30,gay με 2 σοβαρες,μακροχρονιες και ταλαιπωρες σχεσεις,παντα με μεγαλυτερα ατομα απο μενα,επειδη νομιζα οτι μονο οι μεγαλυτεροι ''εξασφαλιζουν'' συννενοηση και ασφαλεια...γνωριζω ξαφνικα καποιον και μου παιρνει τα μυαλα μεσα σε 3 μερες.Και ουτε καν τον εχω δει ζωντανα,ουτε καν τον εχω αγγιξει.Αλλα καταφερε να μου τρελλανει το κεφαλι,να με κανει να σκεφτω ποσο βλακας ειμαι,πως επνιξα 10 χρονια συνειδητοποιημενης σεξουαλικα ενεργης ζωης σε ηλικιακα κλισε,ρολους -εντος κ εκτος κρεβατιου-και συμπεριφορες.Και απο την στιγμη εκεινη το μυαλο μου εχει καει...Δεν ειναι η εμφανιση,δεν ειναι τι πραγματευτικαμε,δεν ειναι η κ***α.Ειναι οι προοπτικες που μου ανοιξε μπρος στα ματια μου.Η επιθυμια να ζησω και το κατι αλλο.Να αλλαξουν οι ρολοι,να ''σπασω'' τον εαυτο μου και να δειξω κατι αλλο...Και το πληγμα?Ειναι εκτος Ελλαδας και στα 20...Και κλαιει που δεν μπορουμε να δωσουμε μια ευκαιρια στους εαυτους μασ να το ζησουμε,και με εμπαιζει καθημερινα με ψυχολογικα παιχνιδια ο μικρος....Και γω ξαφνικα απο κει που ημουν ο ''μικρος'',εγινα ο ''μεγαλος'' στο κυνηγι...Και ειναι ενας ρολος που θελω τοοοσο πολυ να τον παιξω με αυτον.Αλλα δεν γινεται...Και εχω κολλησει,γιατι μου θυμιζει τοσο πολυ εμενα στα 20,και θυμαμαι οτι πολυ συχνα οι 20αριδες αλλαξαν δραματικα την ζωη των 30αριδων και βαλε...Και μετα βεβαια τους εκαψαν..Γιατι αυτες οι ηλικιακες διαφορες ειναι φαυλοι κυκλοι...Και γω δεν ξερω αν εχω την δυναμη να καω...Αλλα και τωρα που τα γραφω αυτα καιγομαι μονος μου ηδη...Και ας παιζει να τον θελω μονο και μονο επειδη δεν μπορω να τον εχω...Γιατι ειχα μαθει παντα να παιρνω αυτο που θελω,παντα να γινεται το δικο μου,και τωρα καποιος με τιμωρει με το να βλεπω ακριβως την ζωη μου φλαςμπακ 10 χρονων απο την αλλη πλευρα...Συγνωμη αν σας κουρασα,αλλα εγω υποφερω απο αυτον τον ξαφνικο και παραξενο ερωτα.Που με ξυπναει και με πνιγει ταυτοχρονα.Και το χειροτερο?να μην μπορω να εχω μια ευκαιρια να τον ζησω εστω και για λιγο.Τι κριμα...Οποιος βρηκε ξαφνικα τον ''δασκαλο'' του,ισως με καταλαβει...Τελικα δεν ειναι παντα δεν θελω,υπαρχουν φορες που πραγματικα οι συνθηκες σε κανουν να λες δεν μπορω...Ευχαριστω πολυ