ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι ολόκληρη γυναίκα στα 30-31 και μένω με τους γονείς μου.. Έχω κάποια χρήματα στην άκρη αλλά δεν μπορώ να μείνω μόνη μου... Το θέμα είναι πως απο μικρή άκουγα συνεχώς ενα μη και ενα οχι..Δεν θα πας 3ήμερη, δεν θα πας 5ήμερη, δεν θα πας να σπουδάσεις αν δεν περάσεις σε σχολή στον γειτονικό νομό ώστε να έρχεσαι συνεχώς και να ερχόμαστε και εμείς να σε βλέπουμε, όταν αντιδρούσα για το θέμα των σπουδών να μην φωνάζω για να μην στεναχωρώ την μαμά όπως έλεγε ο μπαμπάς, να μην έχω φιλίες και να μην κυκλοφορώ το βράδυ επειδή δεν μου χρειάζεται, να μην πάρω μόνη μου το αμάξι επειδή σίγουρα θα τρακάρω (και θα το χαλάσω, δεν στεναχωριούντε για μένα), μην τα φτιάξεις με κάποιον αλλά να γνωρίσεις εκείνο το καλό παιδί που σου είπαν για προξενιό, μην αφήσεις κανέναν να σε φέρει το βράδυ στο σπίτι επειδή δεν είναι σωστό, μην πάρεις το αμάξι και όπου θες να πηγαίνεις θα σε πηγαίνω εγω ο μπαμπάκας μου (και θα κρατάω και το φανάρι στο γαμίσι), μην μην μην...Το βλέπω ότι ούτε οι ίδιοι είναι ευτυχισμένοι στον γάμο τους, αλλά εμένα γιατί με μισούνε;;;Επειδή μίσος είναι όλο αυτό και οχι αγάπη... Αφού μια φορά η μαμάκα μου μου είχε πει πάνω σε μια κουβέντα γιατί έκανε παιδί αφού ήθελε σκυλάκι που να κάνει οτι θέλει μου απάντησε πως ''τι λες που δεν θα έκανα παιδι;;; να με έλεγαν οτι ήμουν άχρηστη και δεν μπορούσα ούτε ένα παιδί να κάνω;;;;''... με αυτήν την φράση πιστεύω να καταλαβαίνεται πολλά...Περιττό να πω πως όσες σχέσεις έχω κάνει είναι απο άλλη περιοχή ή ακόμα και άλλο νομό, με την ελπίδα μήπως προχωρήσει σε πιο σοβαρό και φύγω για πάντα...