Αν το θέμα σου είναι να την μπινελικώσεις και να φύγεις, και νομίζεις ότι αυτό θα σε ηρεμήσει, κάνε το. Αν πάλι θέλεις να της τα χώσεις για να αντιληφθεί το λάθος της, να αναγνωρίσει το ανυπέρβλητο μεγαλείο σου και να ζήσετε ευτυχισμένοι εις τους αιώνας των αιώνων, θα έλεγα ούτε καν να τη συναντήσεις. Εσύ επιλέγεις.
4.1.2019 | 23:43
Ξεσπασμα
Ειμαι αυτος που εγραψε την εξομολογηση σημερα το απογευμα οτι ηρθε η πρωην μου μετα απο χρονια για να ζητησει συγχωρεση. Αμεσως μετα ειχα συνεδρια με τον ψυχολογο μου. Η αποψη του ειναι να κρατησω αποστασεις για το καλο και των 2 μας. Στην θεωρια εχει απολυτο δικιο, με αυτο τον τροπο διασφαλιζω οτι δεν θα υπαρξουν περιεργα σκηνικα και οτι δεν θα ξανακυλησω στον βουρκο. Στην πραξη ομως υπαρχουν τοσα πολλα πραγματα που θελω να της πω. Θελω να ξερει ποσο με πληγωσε,ποσο υπεφερα απο τις πραξεις. Θελω να εχει πληρη συνειδηση του τι κακο προκαλεσε για να μην το ξανακανει ποτε και σε κανεναν,ΟΜΩΣ ειναι αρρωστη. Δεν μπορω να της πω το παραμικρο γιατι δεν ξερω πωςθα αντιδρασεισεαυτα που θα ακουσει. Και με κανει να νιωθω παγιδευμενος ακομα και τωρα. Νιωθω αβοηθητος, η ψυχη μου μου ουρλιαζει να της πω την σκληρη αληθεια για να τα βγαλω απο μεσα μου αλλα η λογικη και η ηθικη μου μου λενε πως δεν πρεπει. Νιωθω αβοηθητος...
2
![1Ο+1 εξαιρετικά αναγνώσματα για το τέλος της εβδομάδας [08.11.24]](/sites/default/files/styles/square_large/public/articles/2024-11-08/__LiFO_10%2B1_Previews4%20%281%29.jpg?itok=XcOzb9CU)
