ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχω έντονο πονοκέφαλο και ελαφρύ πυρετό. Πάλι χάλασα το Σ/Κ μου. Πάλι δε διάβασα τίποτα για κάτι που έχω αναλάβει. Η ψυχή μου αρχίζει να γεμίζει μίσος για κείνη. Καμιά φορά επίσης είναι θετικό που δυο ανθρώπους τους χωρίζει η απόσταση. Μέχρι να ξημερώσει, είχα έντονη την επιθυμία να της ρίχνω χαστούκια. Με βρίζει χυδαία πια, με θάβει με τις άεργες φίλες της με ό,τι παράλογο μπορεί να φανταστεί ο ανθρώπινος νους και μου ζητάει πράγματα και καταστάσεις με απειλητικό τόνο. Με το ύφος ή το κάνεις άμεσα ή τέλος. Ποιος άντρας δε θα αντιδρούσε υπό αυτές τις συνθήκες; Εκτός κι αν ήταν κανένας υπάκουος ευνούχος. Κάπως έτσι δεν άντεξα άλλο και έφυγα. Της είπα ψέματα ότι θα πάω στην Αγγλία. Έχω έναν συγγενή εκεί. Έμαθε όμως πως δεν πήγα τελικά κι έγινε έξαλλη. Δε με ένοιαζε.Αλλά την αγαπάω και μου έλειπε πολύ. Έτσι γύρισα πίσω μετά από μία εβδομάδα και με σκυλόβρισε. Το αποδέχτηκα. Θα μου πείτε στο σημείο αυτό "καλά κι εσύ ρε άνθρωπε βρες άλλη". Με όποια κι αν πάω, εν τέλει πάλι εκείνη σκέφτομαι. Αφού λοιπόν πρώτα με έβρισε και ξέσπασε πάνω μου, χθες μαλάκωσε σχετικά. Ήταν γλυκιά και ευγενική. Μιλάγαμε, δηλαδή εκείνη έλεγε τα δικά της κι ενώ την αποκαλούσα μωρό μου, όλα καλά. Αφού μετά από ένα σημείο πέρασε η ώρα κι έπρεπε να κοιμηθούμε, την καληνύχτισα όμορφα και της τόνισα ότι είμαι ερωτευμένος μαζί της. Αμέσως άρχισε να με διώχνει ξανά, να λέει ότι δεν ταιριάζουμε και ότι θα βρει άλλον.Και σας ρωτώ: αυτή η κοπέλα με αγαπάει; Εγώ ένιωσα χθες να με εκδικείται και να εκμεταλλεύεται τα συναισθήματά μου, τα οποία πλέον είναι πιο βαθιά από τα δικά της.Αν ήταν ώριμη και καλόψυχη, ας μη μου μιλούσε ξανά. Θα θύμωνα μεν παροδικά, αλλά δε θα με είχε πληγώσει. Όσο "βαρύς" κι αν είσαι, λυγίζεις. Κάπου εδώ νύσταξα ξανά...