3.2.2013 | 19:30
You send it: Πόση σάχλα, πια; γιατί τόση πολλή;
Σε παρακαλώ Ανεμώνη Γάμα κι εσένα Πολυτίμη Δούκα κι εσένα Τζέση Πονεμένη, μην αφήσετε ποτέ τον πλανήτη σας για να γυρίσετε στο μέρος που οι άνθρωποι δε χέζουν πεταλούδες. Αστείρευτη πηγή γέλιου, εγγυημένη ψυχαγωγία. Από την άλλη δεν ξέρω, μπορεί απλά να έχω απωθημένα φιλόλογου γυμνασίου. Μπορεί να νοσταλγώ και την αγαπημένη μου θεία και τα βίπερ της: "Ο πόθος στο βλέμμα του γονδολιέρη", " Το δείλι της αυγής του έρωτα", "Δάκρυα πιο καυτά κι από ξαναμμένα κάρβουνα".Μια παρατήρηση έχω να κάνω μόνο: Αν μπορούσατε να μη μιλάτε για τον ευατό σας σε γ'ενικο σαν το Ναπολέων Βοναπάρτη πολύ θα με διευκολύνατε. Όχι τίποτ'άλλο, αλλά δυσκολεύομαι να παρακολουθήσω τη συναρπαστική πλοκή.