ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι γυναίκα κ μόλις μπήκα στην 4η μου δεκαετία , αναρωτιέμαι υπάρχει τελικά ειλικρίνεια στις σχέσεις ; Νιώθω πως σε όλη μου τη ζωή δεν γνώρισα έναν άντρα που να έχει το θάρρος να πει την αλήθεια του. Σε όλες μου τις σχέσεις ήμουν πιστή , ειλικρινής και ντόμπρα και ακόμα κ όταν ένιωθα πως ο έρωτας τελειώνει η δε με ολοκλήρωνε, εφευγα ,δεν ταλαιπωρούσα τον σύντροφο μου αν κ έζησα το ανάποδο αρκετά. Ακόμα κ όταν για αυτόν ήταν δύσκολο απέφευγα την οποιαδήποτε επαφή μη τυχόν κ δώσω λανθασμενη εντύπωση ή ψεύτικες ελπίδες. Αναλογιζόμενη τώρα πια παρελθοντικές σχέσεις σκέφτομαι γιατί να είναι τόσο δύσκολο να είμαστε ειλικρινείς με τα συναισθήματα μας ;Όταν κρύβουμε αυτά που νιώθουμε μπαίνουμε σε έναν ατελείωτο κύκλο ψεύδους που εξαντλεί κ τους δυο στη σχέση. Αν δεν είμαστε ειλικρινείς για τα συναισθήματα μας δε θα βρούμε ποτέ αυτό που μας ταιριαζει & θα λιμνάζουμε σε σχέσεις που δεν μας ικανοποιούν.Προσωπικά έχω μπουχτίσει μ αυτό το θέμα κ βλέπω πως αντί να βελτιώνεται η κατάσταση μεγαλώνοντας παραμένει η ιδια. Είναι λογικό να συμπεριφέρεσαι έτσι στα 20 ή τα 30 αλλά πραγματικά άνθρωποι 45 κ 50 φέρονται το ίδιο η κ πιο ανώριμα. Ειμαι της άποψης «ζήτα αυτό που θες όσο ακραίο κ να είναι γιατί έχεις έστω μια πιθανότητα να το βρεις , αν δεν το ζητήσεις δεν έχεις καμία» ψάχνω ακόμα αυτή τη μια πιθανότητα ....