Θα μπορούσα να σου πω πάρα πολλά, αλλά δεν έχω κουράγιο...Σε καταλαβαίνω απόλυτα. Όμως αυτή η απελπισμένη ανάγκη αποδοχής είναι μία μορφή ανελευθερίας. Έχεις εντοπίσει το πρόβλημα, πρέπει να το υπερβείς.
16.11.2017 | 20:13
Υποδύεσαι το καλό παιδί
Υποδύεσαι το καλό παιδίΥποδύεσαι το καλό παιδί, η ζωή σου μια παράσταση που μαλιστά ποτέ δεν κατεβαίνει. Γιατί αναπαράγεις το μοτίβο ανθρώπινης συναλλαγής που έχεις μάθει απο την οικογένεια σου.Όλα αυτά γιατί πιστευεις ότι μόνο με αυτή την συμπεριφορά θα σ’ αγάπουν. Για να το εξασφαλίσεις πρέπει να δίνεις και εξαγοράζεις με διάφορους τρόπους ( βοήθεια, υποστήριξη, κατανόηση) , να καταπνίγεις επιθυμίες για τις ανάγκες των άλλων και να τσιμεντάρεις το θυμό σου.Δειχνείς πρόθυμος, ήρεμος, συνεργάσιμος, όμως μέσα σου βράζεις απο θυμό και άρνηση για όλα αυτά που καταπνίγεις.Όταν ξεπερνάς το όρια σου, τότε εκπλήσεις και τρομάζεις τους άλλους με τα κρυμένα συναισθήματα σου. ( οργή και θυμό) για τα όποια μετά ντρέπεσαι ο ίδιος.Λαχτάρα μια ζωή για παραδοχή και έγκριση, απελπιστική ανάγκη να σε αποδεχθούν.Αυτό που δεν σου έδωσαν χθές οι γονείς, το ζητάς σήμερα απο άλλα πρόσωπα που μάλιστα δεν έχουν καμία διάθεση να το προσφέρουν.
2
