ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

από κρίσεις πανικού, μου τις προκαλεί πάντα ένα συγκεκριμένο άτομο όμως, όταν αρχίζει και μου φωνάζει και μου επιτίθεται. Είναι πολύ τρομακτικό και δεν θέλω να το ζω ξανά και ξανά, έτσι ζω με φόβο μήπως κάνω ή πω κάτι που θα του κακοφανεί-θα μου επιτεθεί- και θα πάθω πάλι κρίση πανικού... Δεν θέλω να ξαναδώ αυτό το άτομο μπροστά μου ειλικρινά, ΔΕΝ ΘΕΛΩ, αλλά είναι αδύνατο δυστυχώς γιατί μένουμε στο ίδιο σπίτι. Δεν μπορώ να είμαι ο εαυτός μου στην παρουσία αυτού του ατόμου, είναι τόσο επίπονο και κουραστικό αυτό, πρέπει συνέχεια να προσποιούμαι ότι είμαι μες στην τρελή χαρά για παράδειγμα, γιατί αν φανεί ότι κάτι,οτιδήποτε, με απασχολεί ή δεν έχω διάθεση απλά, μου επιτίθεται χωρίς λόγο, σαν να του έχω κάνει κάτι προσωπικά. Δεν αντέχω άλλο ειλικρινά, έχω κάνει τόση υπομονή. Θέλω τόσο πολύ να φύγω και να μην το ξαναδώ ποτέ μα ΠΟΤΕ ξανά στη ζωή μου... Άραγε μπορεί να με καταλάβει κανείς;