ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
2.8.2015 | 15:44

Υποκουλτούρα.

Τί συμβαίνει με τη σύγχρονη εποχή, με τί πρότυπα μεγαλώνουν τα παιδιά; Βλέπω γύρω μου τους συνομηλίκους μου, νέους ανάμεσα στα 20 και τα 25, πόσο μάλλον τις ακόμη μικρότερες ηλικίες να μιλάνε όλη την ώρα για σεξ, να βαθμολογούν τους ανθρώπους ανάλογα με την εμφάνισή τους, να περιθωριοποιούν όσους και όσες μειονεκτούν σ΄αυτή. Έχασα τις φίλες μου, τα λίγα χρόνια που ήμασταν μακριά, τα κιλά που έχασαν, η εμφάνισή τους που άλλαξε ήταν αρκετά για να γίνουν αυτό που κορόιδευαν. Άραγε αν ήμουν κι εγώ πιο όμορφη, θα ήμουν εξίσου ψεύτικη; Κουράστηκα να ακούω για βυζιά και κώλους. Μέσα σε αυτά τα κουφάρια υπάρχουν ψυχές ξέρετε και κάποιες είναι εγκλωβισμένες στη μελαγχολία, γιατί αδυνατούν να ακολουθήσουν τους καιρούς, γιατί βιώνουν το είδος αυτό της εσωτερικής μοναξιάς που σου παγώνει την καρδιά όταν έξω έχει 40 βαθμούς. Θέλω κι εγώ ένα σύντροφο, θέλω όμορφες στιγμές, οικογένεια, παιδάκια. Με όλα αυτά που ακούω γύρω μου πιστεύω πως κανείς ποτέ δε θα με αγαπήσει, πάντα θα υπάρχει κάποια με πιο καλλίγραμμα πόδια και στητό στήθος, κανείς δε θα γνωρίσει αυτό που είμαι κι αν το κάνει, θα το κάνει από συμβιβασμό. Ο ένας κερατώνει τον άλλον, φεύγει το πάθος και φέρεται στο σύντροφό του σαν σκουπίδι, η αγάπη που πήγε; Δε μ αρέσει αυτός ο κόσμος...που κατατάσσει τους ανθρώπους ανάλογα με τα κιλά, τα λεφτά, τα πτυχία. Η καλλιέργεια δεν έχει να κάνει με τα διδακτορικά, η ομορφιά πηγάζει πρώτα από μέσα, τα λεφτά είναι απλώς τυπωμένα χαρτιά, τίποτα από αυτά δε θα πάρουμε μαζί μας. Πλούσιοι είναι αυτοί που χαίρονται το ηλιοβασίλεμα, που πίνουν μπύρες με την παρέα τους και κιθάρες στην παραλία, αυτοί που ξέρουν να δίνουν εκεί που υπάρχει ανάγκη όχι μόνο λεφτά αλλά και καρδιά. Δε χρειάζομαι τα πεντάστερα ξενοδοχεία, είναι καλοκαίρι, έχω για στέγη μου τον έναστρο ουρανό. Λυπάμαι αυτούς που δεν έχουν φύγει ποτέ από την πόλη, που δεν ξέρουν τη μυρωδιά του χώματος το φθινόπωρο. Ζούμε στον κόσμο του facebook, των selfies, των clubs, του fast food, του γρήγορου σεξ...της αρπαχτής. Με λίγα λόγια ζούμε την εποχή της υποκουλτούρας...
1
 
 
 
 
σχόλια
C'est la vie γλυκειά μου.Δεν χρειάζεται τόση μίρλα,είσαι τόσο μικρή ακόμα.Δεν ταιριάζεις με τους πολλούς;Έχεις τους λίγους και καλούς.Επιφανειακοί άνθρωποι υπήρχαν,υπάρχουν και θα υπάρχουν.Προσωπικά βαριέμαι τα τετριμμένα του τύπου<<να 'σαι ο εαυτός σου>>,<<ζήσε όπως θέλεις και όλα θα 'ρθουν>> αλλά στη περιπτωσή σου είναι αυτονόητα.