ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κάθε πρωί, συνοδεύω τον 8χρονο γιό μου στο σχολείο, βαστώντας και σέρνοντας την 3χρονη κόρη μου από το χέρι. Κάθε πρωί, μια αντίστοιχη με εμένα μαμά, αφήνει τον γιό της και πηγαίνει με την μικρή της κόρη στη διπλανή παιδική χαρά. Κάθε πρωί, τη βλέπω να την κουνάει και να της τραγουδάει κι εκείνη ξεκαρδίζεται από τα γέλια. Κάθε πρωί, η μικρούλα μου, μου λέει ότι θέλει κι εκείνη να κάνει κούνια και κάθε πρωί της λέω ότι δεν προλαβαίνουμε, γιατί πρέπει να την αφήσω στον παιδικό σταθμό για να πάω στη δουλειά! ...Κάθε πρωί... Ζηλεύω εκείνη την μαμά για την υπομονή της, για το κέφι της και για τη διάθεσή της να διαθέσει αυτό το πολύτιμο 5λεπτο και νιώθω τύψεις που δεν μπορώ να το κάνω κι εγώ! Ζητώ συγνώμη από την κορούλα μου και της υπόσχομαι ότι αύριο είναι η δική της σειρά!