15.9.2012 | 21:45
Ζήσε την στιγμή, έντονα, σαν να μην υπάρχει αύριο.
Σας έχει συμβεί να σκέφτεστε πάρα πολύ κάποιον ακόμη κι αν έχουν περάσει πάρα πολλά χρόνια; Εμένα μου συμβαίνει εδώ και καιρό. Στη ζωή μου γνώρισα πολλούς άντρες και τους ερωτεύτηκα βαθιά, αλλά εκείνος.. ήταν ένας έρωτας πολύ διαφορετικός. Είμασταν συμμαθητές στο Λύκειο, κάναμε σχέση όμως όταν το τελειώσαμε και κατά τη διάρκεια αυτών των χρόνων στο σχολείο είχαμε τρελή και απίστευτη καψούρα ο ένας για τον άλλο, παρ'ολο που τα φτιάξαμε με άλλους. Ήταν μια σχέση τόσο παράξενη... ότι όμως κι αν συνέβαινε μεταξύ μας, ο έρωτάς μας κρατιόταν πάντα πολύ ζωντανός. Θέλαμε σαν τρελοί ο ένας τον άλλο. Ακόμη κι όταν χωρίσαμε μ'έναν πολύ άσχημο τρόπο, μπλέχτηκαν και πολλά τρίτα πρόσωπα και έγινε χειρότερο. Πέρασα μια κόλαση. Ξέρω οτι ακόμα και καιρό αργότερα, με έπαιρνε εκείνος τηλέφωνο όταν αυτό χτυπούσε και δεν απαντούσε κανείς στην άλλη γραμμή...Τα χρόνια πέρασαν, η ζωή συνεχίστηκε. Πριν μερικά χρόνια τον είδα τυχαία στον δρομο.. είπαμε δυο τρεις κουβέντες - είμασταν και καλά υπεράνω και cool - όμως με τη γλώσσα του σώματός μας, δείξαμε οτι δεν ξεχάσαμε ο ένας τον άλλο.. και οτι ο χρόνος δεν κατάφερε να σβήσει τα αισθήματα. Ήθελα να του πω οτι τον αγαπώ ακόμα.Δεν τον ξαναείδα απο τότε. Ξέρω οτι θα μου πείτε οτι πρέπει να ξεχάσω, να κάνω focus στην ζωή μου τώρα. Οτι το παρελθόν δεν πρέπει να το κυνηγάμε και θα'χετε απόλυτο δίκιο. Απλά ήθελα να μοιραστώ αυτές τις σκέψεις μου εδώ, σε άτομα που δεν με γνωρίζουν και δεν τα γνωρίζω και να πω οτι πρέπει να ζείτε την κάθε στιγμή σαν να'ναι η τελευταία. Δεν πρέπει ποτέ να αφήνετε εκείνο που θέλετε πιο πολύ και να δίνεστε με όλο σας το είναι. Αυτή είναι η ζωή.Καλή σας νύχτα.