21.5.2015 | 16:12
Ζητείται ελπίς
Κάθε μέρα περιτριγυρίζεσαι από δεκάδες παιδιά, πασχίζεις να μάθεις λίγα γράμματα στα παδιά του κοσμάκη, τα έχεις σχεδόν σαν δικά σου παιδιά...Και όταν γυρίζεις σπίτι και κλείνει βαριά η πόρτα πίσω σου είσαι πιο μόνος από τον Ροβινσώνα Κρούσο. Αυτός τουλάχιστον είχε τον Παρασκευά...Τόσο ωραίο και τόσο αφόρητο ταυτόχρονα να ασχολείσαι με τα ωραιότερα από όλα τα λουλούδια του κόσμου (όπως έλεγε και ο Εγωιστής Γίγαντας του Ουάιλντ), όταν ξέρεις ότι δεν πρόκειται ποτέ να "ανθίσεις" τα δικά σου....................
