ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Φίλοι και Φίλες, πολλά άσχημα μου έχουν συμβεί στη ζωή μου, αλλά πάντοτε κάπως τα 'φερνε η τύχη και γινόταν ένα πλοτ τουίστ, και κάπως σωζόταν η κατάσταση. Μια φίλη, καθώς με έβλεπε τυχερή μέσα στην ατυχία μου, μου είπε μια φορά πως έχω το κοκκαλάκι της νυχτερίδας. Πέρασαν τα χρόνια και λίγο η τύχη, λίγο η αυθυποβολή, κατάφερα να τα βγάλω πέρα και σε άλλες δύσκολες καταστάσεις/ φάσεις της ζωής μου. Κάθε φορά που γλίτωνα παρά τρίχα από κάτι άσχημο, κάτι που γινόταν συχνά, μεταξύ σοβαρού και αστείου ευλογούσα το κοκκαλάκι της νυχτερίδας. Μέχρι που μπήκε το 2018, και με έπιασε ένα σερί γκαντεμιάς αλύπητο, να μην προλαβαίνω να πάρω ανάσα από τις ατυχίες. Δεν είμαι προληπτική, φίλοι και φίλες, αλλά έχω φτάσει πια στο αμήν. Ξέρω ότι υπάρχουν πολύ χειρότερα και ότι είμαι τυχερή που έχω κάποιους ανθρώπους στη ζωή μου που μου στέκονται, αλλά φτάνει πια, γκώσαμε. Αυτό θέλω να εξομολογηθώ, και να πω "κοκκαλάκι της νυχτερίδας, όπου κι αν είσαι, γύρνα πίσω ή έστω τηλεφώνα".