12.2.2013 | 17:53
ΖΝΤΟΥΠ!
Δίμηνος επαγγελματικός πόλεμος, παγίδες, ελιγμοί και μετά από όλα αυτά κλατάρισμα, νοσοκομείο, εγχείριση... Μακριά από οικογένεια και φίλους. Και επιστρέφοντας σπίτι για ανάρρωση, ο σύντροφος σκασμένος, λέει, δεν μπορεί άλλο: ανοίγει την πόρτα για να μπω εγώ και να φύγει εκείνος. Η γάτα δεν μπορεί να μαγειρέψει, ο σκύλος θέλει βόλτα, εγώ δεν μπορώ να κουνηθώ. Στίβα τα άπλυτα πιάτα, λερωμένα σεντόνια, κρύο σπίτι. Μια κοπέλα θα έρθει αύριο να καθαρίσει. Έστω. Να γίνω καλά, να συνεχιστεί ο πόλεμος στη δουλειά, να πάει ο σκύλος βόλτα, να φάει η γάτα φαί, να καταλάβω κι εγώ τί γίνεται. Μόνοι μας τα φτιάχνουμε όλα αυτά ή η μοίρα παίζει παιχνίδι;