3.2.2015 | 19:31
Ζωντας με ιδεοψυχαναγκαστικη διαταραχη...
Βλεπω τις εξομολογησεις εδω και με πιανει το παραπονο... εξεταστικες, γκομενικα, προβληματα με την δουλεια κλπ Ολα καθημερινα, ολα ανθρωπινα .. Τα αντιμετωπιζω και εγω αν και ευχομαι να μπορουσα να εστιασω σε αυτα .. Βασικα θα ημουν τοσο ευτυχισμενη αν ειχα μονο αυτα ... Δυσκολευομαι να πονεσω για εναν χωρισμο, να κλαψω, οπως και να γελασω με την ψυχη μου ... Ειναι δυσκολο να ζεις με αυτην την διαταραχη και καθε μερα να μην εισαι σιγουρος αν θα εχεις καποια σκεψη που θα σε τυρανναει για ωρες, μερες, μηνες .. Γιατι οποιος εχει καποια γνωση πανω στην διαταραχη ξερει οτι δεν πρεπει να ενδωσεις, πρεπει να την αφησεις να σε διαπερασει και να περιμενεις μεχρι να ατονισει απο μονη της .. ξερω καλα πως να αντιμετωπιζω τους ψυχαναγκασμους τα εχω μαθει απ εξω κ ανακατωτα, τα εχω εξασκησει στην θεραπεια μου, τα εχω διαβασει σε αναλογα βιβλια, προσπαθω να αλλαξω γνωστικα τον απολυτο τροπο σκεψης μου... αλλα... με πιανει το παραπονο ρε γαμωτο ... ολοι αντιμετωπιζουν κατι, αλλα πολλες φορες ευχομαι να γυρνουσα τον χρονο πισω στην τελευταια στιγμη που θυμαμαι τον εαυτο μου χωρις ψυχαναγκαστικα συμπτωματα .. συγνωμη αν σας κουρασα .. ειμαι στην δουλεια κ οι σκεψεις αυτες με επνιγαν ... καλο σας απογευμα...