1 Στη γωνία Αριστοτέλουςμε Βασιλέως Ηρακλείου υπάρχει το υπαίθριοσταντ μιας οργάνωσης που προστατεύειτα αδέσποτα. Τις προάλλες, τρέχοντας ναπρολάβω πάλι κάτι, έστριψα για να περάσωαπό εκεί, όμως σταμάτησα απότομα...
2 Μπροστά απ' το σταντήταν ένας τεράστιος σκύλος, ένας μολοσσός.Αν και έκοβε βόλτες στο πεζοδρόμιο, ήτανδεμένος και έμοιαζε συμπαθητικός - απλάήταν τεράστιος, σαν ψεύτικος.
3 Επειδή ήδη ερχόμουν μεφόρα και σκέφτηκα ότι θα ήταν δειλό (έωςκαι ρατσιστικό!) να αλλάξω πεζοδρόμιο,αποφάσισα να περάσω δίπλα σαν να μηντρέχει τίποτα. Προσπάθησα να μη φοβηθώκαι το μυρίσει και τον προσπέρασα,μουρμουρίζοντάς του παραπλανητικάγλυκόλογα. Με κοίταξε με κατανόηση.
4 Έχοντας γλιτώσει λοιπόναπ' τις φοβίες μου και παρόλο που«βιαζόμουν τρομερά», έκανα κάτι ασυνήθιστογια μένα: έκατσα σ' ένα παγκάκι καιπαρακολούθησα τις αντιδράσεις αυτώνπου έστριβαν σ' εκείνο το σημείο ανέμελοικαι ξαφνικά έβλεπαν το μολοσσό μπροστάτους.
5 Ήταν πολύ διασκεδαστικό,σαν να έβλεπα (και ταυτόχρονα να γύριζα)την «Candid Camera».Ανυποψίαστοι πεζοί, που αρχικά προχωρούσανμε φούρια, είχαν ένα σωρό αστείεςαντιδράσεις...
6 Άλλοι έμπηγαν τις φωνές,κάποιοι περνούσαν διακριτικά στοαπέναντι πεζοδρόμιο, μερικά παιδιά τονπλησίαζαν όμως έφευγαν έντρομα μόλιςαυτός γάβγιζε, άλλοι έβαζαν τα γέλια κιέτρεχαν μακριά.
7 Έβγαλα δύο ηθικάδιδάγματα από το μισάωρο που ξόδεψαβλέποντας τη σκηνή. Το πρώτο είναι: ότανεμπορεύεστε ή μεταδίδετε κάτι και θέλετενα προσελκύσετε κόσμο είναι καλό να μηβάζετε στην είσοδο του μαγαζιού/περιπτέρουσας έναν εξωφρενικά τεράστιο σκύλο!(Αντίθετα, πέντε-έξι χαριτωμένα κουταβάκιαθα σας φέρουν τρελή πελατεία.)
8 Το δεύτερο ηθικό δίδαγμα:μπορεί η πόλη να θεωρείται «χαλαρή»,όμως στην πραγματικότητα σχεδόν οιπερισσότεροι τρέχουμε όλη την ώρα. Κάθετόσο πρέπει συνειδητά να χαλαρώνουμεκαι -επίτηδες- να αργούμε λίγο στιςχιλιάδες δουλειές μας.
9 Μόνο έτσι θα απολαύσουμετα πράγματα γύρω μας: έναν απροσδόκητομολοσσό που άθελά του τρομάζει κόσμο,τον καπνό που βγαίνει από ένα φουγάρο,τα νερά που κινούνται στο λιμάνι, τοχειμωνιάτικο ήλιο που πέφτει στα δέντρα,τον κόσμο που κατεβαίνει απ' τα λεωφορείακαι δίνει στα κλεφτά το εισιτήριό τουστον επόμενο.
10 Μακάρι να μπορούμε νακατεβάζουμε ταχύτητα, μερικές φορές νασταματάμε και εντελώς, για να δούμε τηνπόλη γύρω μας σαν να είναι μια αργή,πολύχρωμη ταινία. Ένα υπερθέαμα για τοοποίο έχουμε ήδη πληρώσει (το ακριβότερο)εισιτήριο.
ΥΓ.: Για χίλια πράγματαείχα να γράψω σήμερα: για το πάρτι ΣτέρεοΝόβα που έγινε στο Art-Houseκαι τις εκπληκτικές φωτογραφίες μετίτλους -και στίχους- τραγουδιών τουςπου σχεδίασε ο Olkko, γιατις εκθέσεις, για τους καβγάδες, για ταδελτία Τύπου... Τελικά αποφάσισα, ωςone-off, νακάνω πράξη αυτά που λέει το δεύτεροηθικό δίδαγμα: Χαλάρωσα, αγνόησα τονκαταιγισμό δυνητικών πληροφοριών καιεπικεντρώθηκα, για αλλαγή, σε ένα μόνοπράγμα. Χρόνια πολλά στη LifΟκαι καλή (μας) διασκέδαση την Παρασκευήστο πάρτι με τους Στέρεο Νόβα!
σχόλια