.jpg)
Έχει πολλές μέρες που οι ιδιοκτήτες ταξί παρανομούν. Στην αρχή έκλειναν λιμάνια, δρόμους και αεροδρόμια και εμπόδιζαν την κυκλοφορία στο κέντρο της Αθήνας, στρέφοντας την κοινωνία απέναντί τους, μετά άνοιγαν τα διόδια σε μια προσπάθεια να γλείψουν την κοινωνία. Με το έτσι θέλω.
Πού είναι τώρα τα ΜΑΤ; Μήπως οι Ιδιοκτήτες ταξί (που απ' ό,τι φάνηκε είναι κοντύτερα στην ακροδεξιά ιδεολογία) είναι πιο "φίλοι" μας, απ' ό,τι οι αναρχικοί;
Πού είναι τα χημικά; Ευτυχώς πουθενά -χημικά δεν πρέπει να ρίχουν σε κ.α.ν.έ.ν.α.ν.), πού είναι όμως η μηδενική ανοχή που είδαμε την αστυνομία να δείχνει εκείνη την Τετάρτη (αλλά και παλιότερες) όχι μόνο στους μπαχαλάκηδες αλλά και σε όποιους τύχαινε να είναι στο δρόμο της, προκειμένου να διαλύσει συγκεντρώσεις;
Κάθε φορά που το ΠΑΜΕ ή οι ταξιτζήδες ή οποιοσδήποτε συνδικαλιστικός φορέας (δηλαδή όχι απλοί άνθρωποι, αλλά επαγγελματίες με συγκεκριμένα συμφέροντα!) παρανομούν, βγαίνουν αποφάσεις για συλληψεις, εισαγγελείς διατάσσουν κατεπείγουσες έρευνες κλπ κλπ. Και παρ' όλα αυτά το θέμα ποτέ δε λύνεται και μένουμε στα λόγια.
Διαβάζω στο μπλογκ του Αρίστου Δοξιάδη σήμερα, ένα ποστ με τίτλο Η ΓΕΝΝΑΙΟΔΩΡΙΑ ΤΩΝ ΤΑΞΙΤΖΗΔΩΝ όπου μαθαίνουμε ότι στις εισόδους της Ακρόπολης και του Μουσείου της Ακρόπολης ταξιτζήδες βάζουν τον κόσμο δωρεάν. Ο Αρίστος Δοξιάδης παραθέτει το διάλογό του με κάποιους απ' αυτούς:
Τους ρώτησα, το δικό μου εισιτήριο θα το πληρώσετε εσείς;
- Οχι, μου είπαν, αλλά τα κανονίσαμε για να μπείτε ελεύθερα.
- Δηλαδή, λέω, θα το πληρώσω εγώ, ως φορολογούμενος.
- Οχι, λένε, κανένας δεν θα πληρώσει.
- Μα τα χρήματα που θα λείψουν, θα τα πληρώσει τελικά ο φορολογούμενος.
- Ναι, αλλά είναι τόσα λίγα αυτά...
- Γιατί δεν τα πληρώνετε εσείς τότε; Η, εναλλακτικά, να πείτε οτι σήμερα προσφέρουμε δωρεάν κούρσες.
- Δωρεάν κούρσα θα ήταν δύσκολο, μου απάντησε ένας, που φάνηκε να εξαντλείται η υπομονή του με τον ήπιο διάλογο. Διακόψαμε εκεί.
Χουβαρντάδες λοιπόν οι ταξιτζήδες μας – με τα λεφτά των άλλων.
Δύο μέτρα και δύο σταθμά απ' τα ΜΑΤ. Αν είσαι οργανωμένος κλάδος όσο και να παρανομήσεις ζημιώνοντας το κράτος και τους πολίτες δεν έχεις κανένα πρόβλημα, όσες αποφάσεις δικαστικές κι αν βγουν εναντίον σου.
Αν όμως δεν είσαι οργανωμένος και οι διεκδικήσεις σου είναι γενικότερου περιεχομένου και τυχαίνει να βρίσκεσαι σε μια πλατεία όπου λίγοι και μεμονωμένοι παίζουν πόλεμο με τα ΜΑΤ, ή αν αντί για Χρυσαυγίτης είσαι αναρχικός, ε, τότε σου αξίζουν τα χημικά της χρονιάς σου.
Για χημικά στους παρανομούντες ταξιτζήδες, εντάξει, ούτε λόγος. Τα ξόδεψε όλα η αστυνομία εκείνη την Τετάρτη στους Αγανακτισμένους, δεν της έμεινε ούτε σταγόνα. [Όπως είπα να μη ρίχνει ποτέ η αστυνομία χημικά σε κανέναν, και εννοείται ούτε στους ταξιτζήδες!]
Για μια διαφορετική επέμβαση όμως; Πιο ειρηνική; Για μια προσπάθεια επιβολής του νόμου; Για μια απόπειρα έστω, για τα μάτια του κόσμου! Μια σύλληψη, κάτι, κι ας τους αφήσουν στη γωνία όταν δεν τους παίρνουν οι κάμερες.
Είκοσι άτομα του ΠΑΜΕ έκαναν μια αλυσίδα μπροστά στα καράβια πέρσι και χιλιάδες κόσμου έχαναν το ταξίδι τους και ταλαιπωριόντουσαν - η αστυνομία κοιτούσε διακριτικά. Ογδόντα ταξιτζήδες κλείνουν χώρους ή παρανομούν αλλιώς, πάλι η αστυνομία δεν μπορεί να κάνει τίποτα.
Εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου (με ελάχιστες εξαιρέσεις) διαδηλώνουν ειρηνικά και η αστυνομία καταφέρνει να κάνει αυτό που δεν καταφέρνει να κάνει στα 20 ή τα 80 άτομα: να τους διαλύσει. Κι όχι μόνο αυτό, να ξεφύγει πέρα από κάθε όριο νομιμότητας και να τους τσακίσει.
Πώς στο καλό μπορεί να εξηγήσει ο Υπουργός κύριος Παπουτσής αυτή τη σχιζοφρενική διπρόσωπη τακτική της αστυνομίας; Δεν υπάρχει μέση λύση; Ή του ύψους ή του βάθους; Ή θα κάνει σημεία και τέρατα η αστυνομία ή θα δίνει απόλυτη ασυλία σε παρανομούντες;
Πολύ θα ήθελα να ακούσω μια ειλικρινή εξήγηση...
a.jpg)
σχόλια