Ο Ντίνος Νικολάου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1983 και σπούδασε Θέατρο στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Εργάζεται ως σκηνοθέτης, επιμελητής εκθέσεων και εικαστικός. Έχει σκηνοθετήσει τις παραστάσεις της ομάδας A.Z.E.R.T. (Οι σπείρες ενός ερπετού είναι ακόμα πιο πολύπλοκες από τις τρύπες ενός τυφλοπόντικα [2006], Ο χαρτογράφος Adorn Falter ανοίγει το παράθυρο [2007], βάζω το δάχτυλό μου ακριβώς στο σημείο του λάθους [2008]). Επίσης, έχει παρουσιάσει το τρίπτυχο Γεωγραφίες στην Ελλάδα και το εξωτερικό (Γεωγραφία Byron [2009], Γεωγραφία Pound [2010], Γεωγραφία Debord [2011]). Τέλος, έχει παρουσιάσει τα έργα Les Adieux, σχεδιάσματα πάνω στον νεκρό του Bataille [2010], this weight, this distance, this time [2011], άργος (συν-σκηνοθεσία) [2013]. Τα τελευταία 2 χρόνια εργάστηκε παράλληλα ως βοηθός σκηνοθέτης για την παράσταση Πρώτη Ύλη του Δημήτρη Παπαϊωάννου.
Τώρα έφτιαξε την παράσταση *13*. Και του ζήτησα να μου μιλήσει.
Έξω από το θέατρο Φούρνος υπάρχει μια γάτα, ανάμεσα σε πολλές άλλες, όχι πολύ μεγάλη, όχι πολύ μικρή. Αγριμάκι. Πριν από καιρό την χάζευα που είχε αφοσιωθεί για ώρα στο παιχνίδι της με ένα φύλλο. Βρισκόταν σε ένα αυτόνομο παράλληλο σύμπαν, χωρίς να χάνει όμως στιγμή την επίγνωση του υπόλοιπου περιβάλλοντος.
Αυτό είναι, αυτό θα έπρεπε να είναι, το 13.
Δεν φτιάξαμε μία παράσταση για παιδιά γιατί ξέρουμε τι θέλουν να ακούσουν ή να δουν. Δεν το ξέρουμε.
Αυτό όμως που ξέρουμε, αυτό που έστω λίγο καταλαβαίνουμε, είναι πως απευθυνόμαστε στα παιδιά μιας εποχής που σε λίγο μας ξεπερνά, αν δεν μας έχει ξεπεράσει ήδη. Αυτός ο "τρόμος" έφτιαξε το 13. Η ανάγκη να επινοηθεί μία γλώσσα, ένας κώδικας που θα διευκολύνει την συνομιλία μας μαζί τους.
Αυτή η γλώσσα θέλω να είναι όπως το παιχνίδι της γάτας με το φύλλο. Όχι λέξεις και εικόνες σε μια γυάλα. Αλλά ένα σύμπαν που προκύπτει από το σχεδόν τίποτα και καταλήγει στην μεγαλύτερη περιπέτεια, με πλήρη όμως επίγνωση και εποπτεία της ζωής που κυλάει την ίδια ακριβώς στιγμή.
Το μόνο που θέλω είναι να μοιραστώ. Η ιδέα ενός μηνύματος που πρέπει να μεταφερθεί με οποιονδήποτε τρόπο υπήρξε από την αρχή γοητευτική. Κατασκευάστηκε μία ιστορία βάσει των τρόπων μεταφοράς ενός μηνύματος. Από το ταχυδρομικό περιστέρι και τα σήματα μορς μέχρι την ψηφιακή εποχή και την τηλεμεταφορά. Αυτό είναι και το πνεύμα του 13. Υπάρχει κάτι να μοιραστείς. Ο κόσμος να χαλάσει, θα βρεις έναν τρόπο να γίνει. Κάποιον να σε ακούσει, κάποιον να σε καταλάβει.
Υπάρχει κάτι που παρατηρώ, με μαγεύει, δεν το καταλαβαίνω αλλά με συνταράσσει στον παιδικό κόσμο. Πως τη μία στιγμή νομίζεις πως απευθύνεσαι σε κάποιον πιο ώριμο, πιο έξυπνο, πιο δυνατό απο σένα και το επόμενο δευτερόλεπτο έχει εξαφανιστεί σε ένα τραπεζάκι με μαρκαδόρους.
Η Μαρίτα, ο Κωνσταντίνος, ο Μίλτος, ο Αποστόλης, ο Μάριος, οι Bog art και η οικογένεια του Φούρνου, υπήρξαν η ομάδα που αγκάλιασε το 13, του έδωσε σάρκα και οστά και τους το οφείλω.
Την ίδια στιγμή υπάρχει μια σειρά από "άχρηστες" πληροφορίες για όποιον παρακολουθήσει την παράσταση, αλλά όπως το 13 μιλάει με την μορφή ενός σκοτεινού παραμυθιού για το πέρασμα στην εφηβεία, έτσι και για μένα κάθε σκηνή από την κατασκευή αυτής της παράστασης είναι το δικό μου πέρασμα στην εφηβεία σε ό,τι έχει να κάνει με τη δουλειά μου στο θέατρο. Από την παταφυσική του Ζαρύ που πρωτοετή φοιτητή με είχε ενθουσιάσει μέχρι την μαθητεία μου δίπλα στον Δημήτρη Παπαϊωάννου, κάθε εικόνα του 13 διασχίζει αυτήν τη διαδρομή.
το 13 είναι το μέρος και ο χρόνος που βρίσκεται η ηρωίδα της παράστασης
το 13 είναι ένα από τα αγαπημένα μου album [blur]
το 13 είναι αριθμός συνώνυμος με την αγαπημένη μου ομάδα
το 13 ήταν το ηλικιακό όριο για τις ταινίες που μπορούσαμε να δούμε
στα 13 είχα το πρώτο μου φιλί
το 13 ήταν ένα στοίχειωμα με το οποίο έπρεπε να ξεμπερδέψουμε.
===
9.11.2012 – 12.4.2014
παραστάσεις: κάθε Σάββατο στις 15:00
διεύθυνση: Μαυρομιχάλη 168, Αθήνα
Ένα κορίτσι ξυπνάει σε άγνωστο μέρος και χρόνο. Του ανατίθεται να μεταφέρει ένα πολύ σημαντικό μήνυμα. Με αφορμή την μεταφορά του μηνύματος, ένα μαγευτικό ταξίδι ξεκινάει.
Το μικρό παιδί προσπαθώντας να βρει τον πιο κατάλληλο τρόπο να πραγματοποιήσει την αποστολή του διασχίζει την ιστορία της επικοινωνίας και των μέσων μετάδοσης/μεταφοράς ενός μηνύματος. Από το ταχυδρομικό περιστέρι μέχρι την ψηφιακή εποχή.
Το «13» είναι μια τρυφερή παράσταση για την πορεία προς την εφηβεία αγκαλιάζοντας με φροντίδα μια από τις σημαντικότερες διαστάσεις της παιδικής ηλικίας: την ανάγκη για επικοινωνία που με εφευρετικότητα και φαντασία μπορεί να έρθει σε δημιουργική τριβή με τα επιτεύγματα της ανθρώπινης ιστορίας.
Σκηνοθεσία, σχεδιασμός σκηνικού χώρου, video κ ηχητικού περιβάλλοντος: Ντίνος Νικολάου
Ερμηνεία: Μαρίτα Βλασσοπούλου
Δραματουργία, κείμενο: Ντίνος Νικολάου, Μαρίτα Βλασσοπούλου
Μουσική: bog art
Επιμέλεια κίνησης: Κωνσταντίνος Καρβουνιάρης
Σχεδιασμός φωτισμών: Μίλτος Αθανασίου, Αποστόλης Στράντζαλης
σχόλια