Ελευθεροτυπία από άλλο πλανήτη. Όταν τα στοιχεία που γράφει διαψεύδουν τον τίτλο... (Πάμε στοίχημα ότι τον είχε έτοιμο και θα τον έβαζε άσχετα απ' τα αποτελέσματα της χτεσινής Συνόδου;)
«Η Ελλάδα γίνεται η πρώτη χώρα για την οποία συμφωνήθηκε "τοκογλυφική αφαίμαξη λαού" με σχέδιο Μάρσαλ, [επίσης με μείωση του χρέους], νέο δάνειο με προκλητικά χαμηλό επιτόκιο και μετακύλιση του χρέους και μετά το 2040. Όσο για τις "σαρωτικές ιδιωτικοποιήσεις", χθες δεν αποφασίστηκαν;» #
---
Ως γνωστόν ήμασταν στο χείλος ακόμα χειρότερης καταστροφής. Κόσμος απέσυρε τα λεφτά απ’ τις τράπεζες και τα έστελνε στην Κύπρο πιστεύοντας ότι θα τα χάσει, υποτιμημένες δραχμές τυπώνονταν στο μυαλό μας, η στάση πληρωμών (και το κλείσιμο όλων των σχολείων, νοσοκομείων κλπ) τριβέλιζε γύρω μας σα κουνούπι.
Οι ελπίδες (αυτών που ήθελαν να βελτιωθούν τα πράγματα, όχι των μηδενιστών που ήθελαν να χρεοκοπήσουμε χοντρά και να διαλυθεί το σύμπαν) είχαν εναποτεθεί στη χτεσινή Σύνοδο. Να αποφύγουμε τα ακόμα χειρότερα. Οι χτεσινές αποφάσεις της Ευρώπης δεν μας έκαναν ξαφνικά πάμπλουτους, δε μας έλυσαν τα μεγάλα προβλήματά μας, όμως όπως και να το δούμε αποφάσισαν μερικά σημαντικά πράγματα:
Δεν μπορούμε να βγούμε στις αγορές για δανεισμό; Θα μας δανείσουν με εξαιρετικά χαμηλό επιτόκιο αυτοί. Ήταν τεράστιο το χρέος μας; Θα μας το μειώσουν! Δεν μπορούμε να το πληρώσουμε σύντομα; Δε χρειάζεται, το μετακυλούμε έως και το 2040 είπαν αυτοί. Θέλουμε το ευρώ; Το κρατάμε. Οι καταθέσεις στις τράπεζες; Εγγυημένες. Θέλουμε ανάπτυξη και επενδύσεις; Θα κάνουν ένα νέο σχέδιο Μάρσαλ.
Κι ενώ, έτσι όπως είχαν τα πράγματα, δε μπορώ να φανταστώ τι άλλο θα μπορούσαμε να ελπίσουμε -όχι για να πανηγυρίσουμε, αλλά για να βγάλουμε έστω έναν μικρό αναστεναγμό προσωρινής ανακούφισης- πάρα πολύς κόσμος είναι τρομακτικά δυσαρεστημένος!
Ίσως και από κεκτημένη ταχύτητα. Είχαμε συνηθίσει να αγανακτούμε (δικαίως) για το οτιδήποτε, οπότε γιατί να μην πάρει τη μπάλα και τη χτεσινή απόφαση;
Είναι αριστοτεχνικός ο τρόπος που αρκετοί εντόπισαν αρνητικά σε κάθε σκέλος της απόφασης, σα να σου χαρίζουν έναν μέτριας έστω αξίας γάιδαρο αλλά να μην παραλείπεις να τον κοιτάς στα δόντια. Τους καταλαβαίνω. Η καχυποψία και το μίσος για την κυβέρνηση (που δεν μοιάζει να έκανε τίποτα η ίδια για να εξασφαλίσει τις χτεσινές θετικές αποφάσεις) είναι πράγματα κατανοητά.
Είναι σα να πηγαίνεις με το ζόρι σε θεατρική παράσταση του Σεφερλή που είσαι σίγουρος ότι θα είναι εμετική, κι όταν τελικά διαπιστώνεις ότι, περιέργως, ψιλοβλέπεται, δε θέλεις να το παραδεχτείς με τίποτα. Και ψάχνεις να μεγεθύνεις όλα τα αρνητικά της.
Μάζεψα λοιπόν αντιδράσεις, ουσιαστικές αλλά και παρανοϊκές και τις έβαλα σε μια σειρά...
ΕΝΤΕΚΑ ΛΟΓΟΙ ΠΟΥ ΤΟ ΝΕΟ ΣΧΕΔΙΟ ΕΙΝΑΙ ΧΑΛΙΑ!
1) Δεν λύνει όλα μας τα προβλήματα ως έθνος με τη μία. Άρα είναι, οριστικά και αμετάκλητα, τελείως ΧΑΛΙΑ!
2) Υπάρχει ο όρος χρεοκοπία στον αέρα. Δεν έχει σημασία που δε θα γίνει στάση πληρωμών, ούτε που δε θα δεσμευτούν οι καταθέσεις μας, ούτε που δε θα βγούμε απ’ το ευρώ, ούτε που πολλοί τζάμπα μάγκες έλεγαν ότι δεν πειράζει και να χρεοκοπήσουμε. Δεν έχει καμία σημασία. Και μόνο που υπάρχει αυτός ο όρος στον αέρα είναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ!
3) ΝΤΡΟΠΗ! Ο ΓΑΠ έδωσε απάντηση στα αγγλικά! Επίσης: Τι δουλειά είχε η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου στη συνέντευξη τύπου; Αυτή η γυναίκα είναι μεγάλο ξενέρωμα!
4) Οι ξένοι θα μας ελέγχουν! ΑΙΣΧΟΣ! Είναι προφανές απ’ όλες τις τελευταίες δεκαετίες ότι είμαστε ικανότατοι στο να ελέγχουμε τον εαυτό μας. Η αυτοσυγκράτηση των πολιτικών μας σε λαϊκισμό, κλεψιές και σκάνδαλα είναι χαρακτηριστική. Δεν έχει σημασία που βρίζουμε τους πολιτικούς και δεν τους εμπιστευόμαστε: δε δεχόμαστε κανέναν ξένο (που έτρωγε μέχρι χτες βελανίδια) να τους ελέγχει ακόμα κι αν αυτό ήταν για το καλό μας.
5) Αν είναι δυνατόν να μην πήραν πίσω το μεσοπρόθεσμο και τα μνημόνια! Τι σόι σωτηρία είναι τούτη; Αν σωθήκαμε ας ξανακλείσουν τα επαγγέλματα, ας προσλάβει κι άλλους το δημόσιο, ας δικαιωθούν οι ιδιοκτήτες ταξί, ας έχουμε ΟΛΟΙ επιστροφή φόρου. Τι μισές δουλειές είναι αυτές;
6) Δεν επιτρέπεται να βρούμε έστω και το παραμικρό θετικό στοιχείο στο Σχέδιο αν δε λυθούν πρώτα όλες οι κοινωνικές ανισότητες και όλες οι αδικίες, πριν φέρουν όλοι πίσω τα κλεμμένα, πριν μπουν όλοι φυλακή. Όταν θα ξαναπαίρνουμε τα λεφτά που παίρναμε πριν 2 χρόνια, τότε και μόνο τότε θα παραδεχτούμε ότι ίσως δεν είναι και τελείως ΑΠΑΙΣΙΟ το νέο Σχέδιο Μάρσαλ.
7) Κάτι με τους Σιωνιστές Εβραίους Τοκογλύφους. Αυτοί φταίνε. Κι ο Σύριζα. Αλλά κυρίως οι Εβραίοι. Από τότε που καταψήφισαν τα ελληνικά ως παγκόσμια γλώσσα του ΚΟΣΜΟΥ (με μία ψήφο) μας την έχουν φυλαγμένη και θέλουν να μας υποτάξουν.
8) Δεν θα γίνουν σύντομα εκλογές για να βγει ο Σαμαράς, ή κάποια διακυβέρνηση Πασόκ – Λαός, ή ΝΔ – Λαός ή οτιδήποτε. Συνεχίζουμε να έχουμε στο κεφάλι μας τον Πάγκαλο, άρα είμαστε πεισματικά σίγουροι ότι το Σχέδιο Μάρσαλ απέτυχε και είναι ΑΠΑΙΣΙΟ.
9) Θα είμαστε δεσμευμένοι για 30 χρόνια! Ενώ γενικά πιστεύαμε ότι για 30 χρόνια δε θα είχαμε καμία δανειακή υποχρέωση, καθόλου! Θα ξεχρεώναμε τα πάντα μέχρι το τέλος του χρόνου και δε θα ξαναδανειζόμασταν ποτέ, ούτε απ’ τις αγορές ούτε από κανέναν. Θα παίρναμε τον χρυσό της κατοχής, θα βγάζαμε το πετρέλαιο του Χαρδαβέλα απ’ το Αιγαίο, θα καλλιεργούσαμε κρόκο Κοζάνης και διάφορα άλλα στα οποία είμαστε πρώτοι σε εξαγωγές και όλα θα ήταν καλά.
10) Μα τι βλάκες οι Ευρωπαίοι! Αν θέλαν να μας σώσουν ας μας έσωζαν τελείως, χωρίς όρους και μαλακίες. Τι μεταρρυθμίσεις κύριε; Δώσε μας τα λεφτά όπως κάνατε για δεκαετίες, δώσε για αγροτικές επιχορηγήσεις που θα τις φάνε στα μπουζούκια, δώσε Πακέτα που οι πολιτικοί θα τα απορροφήσουν για την πάρτη τους, δώσε μας τα λεφτά και βλέπουμε τι θα τα κάνουμε. Δε χρειάζονται όροι και εγγυήσεις! Του Έλληνα ο τράχηλος ζυγό δεν υπομένει! Αφήστε μας στη νιρβάνα μας.
11) Κάποιοι λανθασμένα πιστεύουν ότι σωθήκαμε. Μεγάλη υπερβολή. Για να τονίσουμε το ότι ΔΕΝ σωθήκαμε απαραίτητα απ’ το Σχέδιο πρέπει να φτάσουμε στο άλλο άκρο: να πούμε ότι ΚΑΤΑΣΤΡΑΦΗΚΑΜΕ. Ότι το Σχέδιο είναι το χειρότερο πράγμα που μας συνέβη ποτέ, ότι θα μας πίνουν το αίμα, ότι ήρθε το τέλος του κόσμου. Κι όλα αυτά για να τονίσουμε ότι δεν λύνει όλα μας τα προβλήματα η ευρωπαϊκή μας σωτηρία.
Αυτό είναι το πρόβλημα σήμερα. Τα άκρα: ή σωθήκαμε ή καταστραφήκαμε. Έλα όμως που τελικά δεν έγινε κανένα απ’ τα δύο – τουλάχιστον ακόμα. Ας αφήσουμε τις απόλυτες κρίσεις κι ας περιμένουμε να δούμε. Ελπίζοντας για το καλύτερο.
...................................................................................................................
Ξανά.
Η μεταλλαγμένη Ελευθεροτυπία (με τα χίλια δίκια που έχει συχνά) σήμερα μού θυμίζει πεισμωμένο παιδάκι που δεν ξέρει να χάνει, ούτε να αναγνωρίζει θετικά στους άλλους, ποτέ.
σχόλια