Γιατί συμφωνώ με το Ριζοσπάστη στην κόντρα του με το Ράδιο Αρβύλα.

Το λεγόμενο «κίνημα της πατάτας» έγινε αφορμή για να βγει στην επιφάνεια ο πιο ωμός αντικομμουνισμός από διάφορους «παρουσιαστές» - «διασκεδαστές» των ΜΜΕ. Πιο χαρακτηριστική περίπτωση τέτοιας υστερίας, τη Δευτέρα το βράδυ η «σατιρική» εκπομπή «Ράδιο Αρβύλα» όπου ξέφυγαν από κάθε όριο ακόμη και της πιο καυστικής σάτιρας. Το μόνιμο μοτίβο τους ότι «κάτι που δεν μπορεί να ελέγξει το ΚΚΕ, το καταδικάζει» ή η γελοιότητα ότι το ΚΚΕ ισχυρίζεται πως «έχει τα πνευματικά δικαιώματα των λαϊκών κινητοποιήσεων» ή ότι είναι αντίθετο να καταργηθούν οι μεσάζοντες.

Μετά ακολούθησε και ένας λίβελος που ντύθηκε με βίντεο, όπου με πλάνα από συγκεντρώσεις του ΚΚΕ χάριν ...σάτιρας εμφανίζονται η «1η Πανελλήνια διαμαρτυρία για τη χαμηλή τιμή της πατάτας» ή πανό «Φτηνές πατάτες χωρίς να το πει το ΚΚΕ, όχι ευχαριστώ» ενώ ακολούθησαν και άλλα ...αστειάκια.

Οι του «Ράδιο Αρβύλα» δεν τόλμησαν να αναφερθούν στην άποψη του ΚΚΕ για το θέμα. Στα ζητήματα που βάζει στους εργαζόμενους και αγρότες και όλο το λαό, ότι τέτοιες κινήσεις όπως το «κίνημα της φτηνής πατάτας» έχουν περιορισμένο χαρακτήρα και δεν μπορούν να λύσουν συνολικά το διατροφικό πρόβλημα. Χλευασμός και λοιδορία του ΚΚΕ από τους «αρβύλες» στο όνομα της σάτιρας. Η «σάτιρα της αρβύλας» έβγαλε τη μπόχα της σαπίλας του συστήματος.

Γιατί το ΚΚΕ δεν σπέρνει αυταπάτες στο λαό για τα προβλήματά του και τη λύση τους. Τον καλεί να οργανώσει τον αγώνα για αξιοπρεπή μισθό, για ζωή με δικαιώματα και απαιτήσεις και όχι χαμοζωή της ευκαιριακής «ανακούφισης» και της «φιλανθρωπίας». Εχθροί του λαού δεν είναι μόνο οι μεσάζοντες αλλά και τα μονοπώλια και είναι μονόδρομος η σύγκρουση και ρήξη, για να μπορούν οι παραγωγοί του κοινωνικού πλούτου να τον απολαμβάνουν χωρίς παράσιτα.

------

Αν μπορώ να πω μια άποψη:

Παρ' ό,τι βρήκα έξυπνη τη σάτιρα, το ΚΚΕ έχει κάποιο δίκιο και γι' αυτό συμφωνώ σε ένα βαθμό με τον Ριζοσπάστη:

Μάλλον βιαστικά αντιμετωπίστηκαν οι απόψεις του ΚΚΕ. Φυσικά και δεν είναι (επίτηδες τουλάχιστον) υπέρ των μεσαζόντων. Στο Ράδιο Αρβύλα, όπως και αλλού, λίγη προσοχή δόθηκε στους λόγους που αναφέρει το Κόμμα και με τους οποίους εξηγεί την -όχι ακριβώς αντίθεση, αλλά επιφυλακτική- στάση του.

Είναι πολύ εύκολο να γελάσεις ή να κοροϊδέψεις τα ΟΧΙ του ΚΚΕ, χωρίς καν να τα ακούσεις. Αν έχεις αποφασίσει ότι κάτι κακό κρύβεται πίσω από κάθε όχι (η ανάγκη για καπέλωμα, η τσατίλα επειδή δεν το σκέφτηκε πρώτη η Αλέκα κλπ), τότε άκριτα θα εικάσεις ότι ξέρεις τους λόγους κάθε διαφωνίας. 

Και το ΚΚΕ όμως δεν κάνει εύκολα τα πράγματα: όταν σε κάθετι λέει ΟΧΙ, μετά από λίγο παύεις να κοιτάς τις αιτιολογίες, παύεις να διαβάζεις τις ανακοινώσεις του. Έχει κάποιο δίκιο σ' αυτό που υποστηρίζει τώρα το ΚΚΕ κατά τη γνώμη μου (παρ' ό,τι το κίνημα της πατάτας είναι ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση, δεν είναι η μόνη λύση - είναι μια ασπιρίνη προς το παρόν). Το όποιο δίκιο όμως το έχει χάσει με τη συνεχή προβλεψιμότητα, τις -κάποιες φορές και υπερβολικές- δογματικές θέσεις και την ξύλινη γλώσσα. Σαν το παιδί που φώναζε "Λύκος", με τόση ευκολία και για το κάθετι, σχεδόν από κεκτημένη ταχύτητα.

Κι έτσι ενώ, κατά τη γνώμη μου, η σάτιρα του Ράδιο Αρβύλα γενικεύει και εν τέλει να αδικεί τη στάση του ΚΚΕ στο συγκεκριμένο θέμα (θα συμφωνήσω με τον Ριζοσπάστη, όμως μη ξεχνάμε ότι μιλάμε για χιουμοριστική εκπομπή κι όχι για Ειδήσεις ή κάτι), είναι εύστοχη σε ένα σωρό άλλα επίπεδα.