Η Ιέρεια της Τηλεοπτικής Πρόβλεψης κυρία Βάσω ήταν απίστευτα συμπαθητική. Έκανε με τις ώρες εκπομπές με χαρτομαντεία σε τοπικά κανάλια, (απ’ αυτές που αν είχαμε μια ορθολογική και σωστή κυβέρνηση θα έπρεπε να απαγορευτούν ως απάτες, μαζί με τις διαφημίσεις οζονοθεραπείας, τα βραχιόλια που σε κρατούν σταθερό και τα βιβλία του Λιακόπουλου).
Καθαρίζοντας συρτάρια μου, με έκπληξη την είδα σ’ ένα περιοδικό, εκεί στις αρχές των ‘00ς. Διαβάζοντας τη δήλωσή της συνειδητοποίησα πως το τι της πήγαινε, στις εκπομπές της, ήταν τελείως σχετικό. Το μεγάλο της πρόβλημα πάντως -που το είχαν προσέξει κι άλλοι, όχι μόνο εγώ- ήταν η σκηνοθεσία.
Πιθανότατα ο σκηνοθέτης τη μισούσε, δεν εξηγείται αλλιώς το κάδρο που της έκανε. Τόσο κοντινό ώστε να μη φαίνεται τίποτα άλλο πέρα απ’ το σώμα της, τόσο μακρινό ώστε να φαίνεται ολόκληρη από τη μέση και πάνω.
Η κυρία Βάσω γέμιζε, κυριολεκτικά, την οθόνη. Απ’ άκρη σ’ άκρη. Ολόκληρη.
Κι έτσι όπως έπιανε όλη την οθόνη, λίγη σημασία είχε, δυστυχώς, το αν ήταν μόδα αυτό που φορούσε κι ακόμα λιγότερη το αν της πήγαινε...
[Αναρωτιέμαι αν όντως είχε κάτι μαζί της ο απαράδεκτος σκηνοθέτης.]
σχόλια