Το διαβάσαμε παντού: Ο Τσίπρας και το μισό υπουργικό συμβούλιο πήγαν στην πρεμιέρα του Λαζόπουλου, διαφημίζοντας έτσι το έργο του, ίσως και ως μικρή ανταπόδοση για το πόσο έχει διαφημίσει αυτός το έργο τους. Εκεί ήταν που ο Πρωθυπουργός αφού είδε το έργο, είπε: «Το έργο που έφτιαξε ο Λαζόπουλος μοιάζει λίγο απ' τα έργα κλασικών συγγραφέων του ελληνικού θεάτρου και του ελληνικού κινηματογράφου». (Στην πραγματικότητα το έργο γράφτηκε απ' τον Γάλλο Philippe de Chauveron.)
Ο Λαζόπουλος δεν έχει αλλάξει καθόλου το στυλ προπαγάνδας και χιούμορ του εδώ και 15 χρόνια. Ο Αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών αρμόδιος για Θέματα Ευρωπαϊκών υποθέσεων (και πρώην Υπουργός Πολιτισμού) Νίκος Ξυδάκης άλλαξε πολύ όμως από τις μέρες της ακηδεμόνευτης και ενδιαφέρουσας αρθρογραφίας του.
Το 2003 σκιαγραφούσε εύστοχα τον Λάκη Λαζόπουλο στο περιοδικό VIEW της Καθημερινής:
«Πού βρίσκεται ο ίδιος ο ΛΛ; Στην τρομερή επιτυχία των Mήτσων; Στον θεατρικό εαυτό του; Mέσα στις περσόνες του; Σε ποιες περισσότερο; Mέσα στις άνισες και μισοαποτυχημένες ταινίες του; Στις γλυκερές και άνοστες συνενετεύξεις του, όπου υποδύεται τον Mέσο-Aνθρωπο-Mε-Xαρίσματα ενώπιον του Nίκου Xατζηνικολάου; Παντού. Παίρνει το χρώμα του ξενιστή. Tο επαρχιωτάκι παλεύει αενάως με τον σταρ, ο γκέι με τον αριστερό, ο επαγγελματίας με τη Σουσού. Tρέχει πίσω από τη Bουγιουκλάκη, γιατί νιώθει Bουγιουκλάκη· βγαίνει αγκαζέ με την Nτενιση, γιατί είναι Nτενίση· μοιράζεται τον ίδιο αστρολόγο με τη Δήμητρα Λιάνη όταν η Σταχτοπούτα μεσουρανεί στις κίτρινες φυλλάδες· πηδάει στα κότερα και σπεύδει αμέσως να τα αποκηρύξει· διαχειρίζεται κονδύλια φιλανθρωπίας σαν υπουργός δημοσίων σχέσεων και πολιτισμού· υποστηρίζει σθεναρά όλες τις περσόνες του· επιζητεί απεγνωσμένα τον έπαινο και του δήμου και των σοφιστών.
Nομίζω ότι ο Λάκης από τη Λάρισα έχει την αμφίθυμη αγάπη του δήμου και τον δυσκοίλιο έπαινο των σοφιστών. Σαν σταρ, θα επιθυμούσε την αφειδώλευτη αγάπη του λαού, χωρίς όρους· όμως ο λαός πια δεν αγαπά όπως τον καιρό του Aυλωνίτη και της Bασιλειάδου, και ο ΛΛ δεν είναι Aυλωνίτης ή Bασιλειάδου, είναι ένας μεταμοντέρνος κωμωδός ενώπιον μεταλλαγμένου κοινού.»
Το 2007 τόνιζε σε άρθρο του (που υπάρχει στην επίσημη σελίδα του) με τον τίτλο «Βρίζοντας τους άλλους»:
«Στο Αλ Τσαντίρι ο Λαζόπουλος δεν είναι πια κωμωδός· δεν χτίζει χαρακτήρες, δεν πλέκει μύθο. Δεν είναι καν σατιριστής· διότι η σάτιρά του δεν στρέφεται εναντίον κάθε ισχυρού [...] Στο Αλ Τσαντίρι ο Λαζόπουλος είναι δημαγωγός».
Αλλά και:
(Γράφει ο Τάκης Καραγιάννης σχετικά: «Το κείμενο που έγραφε [το 2007] ο Ξυδάκης είχε τίτλο "Βρίζοντας τους άλλους". Υποθέτω πως τώρα μπορεί να το αναγνώσει μπροστά στον καθρέφτη του. Κρίμα. Μου άρεσε η αισθητική του μέχρι πριν λίγο καιρό.»)
Ποιο είναι όμως το άλλο πράγμα που άλλαξε από τότε; Λαζόπουλος και Ξυδάκης βρέθηκαν στο ίδιο κόμμα και έτσι έμμεσα ή άμεσα στην εξουσία.
Οπότε, αυτονόητη η παρουσία του δεύτερου στις λαμπερές πρεμιέρες του πρώτου. Κι όχι μόνο στην πρεμιέρα, αλλά και στα meme που ακολούθησαν ακόμη και από σπόντα.
Τσίπρας: "Μα γιατί με κουβαλάς σε πρεμιέρες βρε Μπέτη μου; Γιατί δε λέγαμε στο Λάκη να έρθει σπίτι να μας το παίξει" pic.twitter.com/CSSvE5tEO1
— Grexit thru the WC (@GrexitThruTheWC) December 11, 2015Ο Ξυδάκης πήγε γονατιστός στην πρεμιέρα του Λαζόπουλου ή είχε ήδη πάρει άφεση αμαρτιών για την κριτική του στον Λαζόπουλο;
— Sotiris G. Siemekis (@sgsiemekis) December 11, 2015Όταν, «παλιά» ο Ν.Ξυδάκης έγραψε για το Λάκη | Από την Καθημερινή μέχρι το Τσαντίρι, μια λιγούρα για καρέκλα δρόμος pic.twitter.com/0bQOgqDUY9
— NikoLys (@lysigakis) December 11, 2015Ο Ξυδάκης διαγράφει ουσιαστικά την απόλυτα εύστοχη κριτική του (και ήταν εύστοχη και τότε που ο Λαζόπουλος έγλειφε άλλη εξουσία αλλά και τώρα), με τον ίδιο τρόπο που ο Λαζόπουλος απογύμνωνε τον Ολάντ, όταν είχε όμως την ευκαιρία έτρεξε να κολλήσει στην παρέα του στο Gazarte... Όσο κι αν διαφέρουν, όσο κι αν έχουν αλληλοκραχτεί, όλοι τα βρίσκουν με όλους, και ενωμένοι απ' τον ενθουσιασμό της όποιας εξουσίας, βρίσκουν τρόπους να περνάνε καλά.
Η εξουσία όμως αλλάζει τον άνθρωπο που αφήνεται να αλλάξει. Ένας καλλιεργημένος αριστερός διανοούμενος βρέθηκε ξαφνικά να ψηφίζει ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ τα νεοφιλελεύθερα μνημονιακά μέτρα και να τρέχει με τους αμφιλεγόμενης ηθικής συνυπουργούς του στις πρεμιέρες του Λάκη Λαζόπουλου. Απογοητευτικό, όμως δεν τον υποχρέωσε κανείς.
Τουλάχιστον να έβγαινε και κανα καλό αποτέλεσμα απ' την άσκηση της εξουσίας. Αλλά πού τέτοια τύχη...
σχόλια