Πάνω θα δείτε ένα συλλεκτικό καληνύχτα. Το τέλος του ημερήσιου προγράμματος της ΕΤ1, στις αρχές των '90ς.
Υπήρχαν εποχές που τα κανάλια έκλειναν το βράδυ. Εντελώς. Έβαζαν τον εθνικό ύμνο στις 12 και οι μεγάλοι που δεν είχαν κοιμηθεί έπρεπε να βρουν κάτι να κάνουν -δεν υπήρχε και ίντερνετ- ή απλώς να κοιμηθούν.
Τις προάλλες βρήκα ένα πρόγραμμα τηλεόρασης απ' τη δεκαετία του '80: Υπήρχαν μόνο οι δύο ΕΡΤ φυσικά, και γύρω στα μεσάνυχτα έκλειναν εντελώς, αλλά αυτό που μου έκανε μεγαλύτερη εντύπωση ήταν πως ξεκινούσαν να παίζουν η μία αργά το μεσημέρι κι η άλλη το απόγευμα - μέχρι τότε είχαν το ρολόι.
Θυμάμαι που ήμασταν σε κανα σπίτι συμμαθητή για μεσημεριανό, και παίζαμε και κοιτούσαμε συνέχεια το ρολόι της τηλεόρασης περιμένοντας με ανυπομονησία να πάει πέντε για να ανοίξει η ΕΡΤ2 και να δείξει τα αγαπημένα μας παιδικά.
Κι όσο για τα Σάββατα, το πρόγραμμα άρχιζε στη μία!
«Απίστευτο», σκέφτηκα τώρα, όχι δίχως κάποιο αυτοσαρκασμό. «Και δηλαδή τι υποτίθεται ότι έπρεπε να κάνουμε μέχρι τότε;»
σχόλια