ΣΗΜΕΡΑ

Η «σβησμένη μηχανή» που μαρσάρει

Η «σβησμένη μηχανή» που μαρσάρει Facebook Twitter
Ο Φαληρικός Όρμος στο μέλλον: η Αθήνα χρειάζεται απελπισμένα νέους προορισμούς
4

Ομολογώ ότι αυτό που συμβαίνει φέτος δεν το έχω ξαναδεί /

 

ο καιρός μάλλον δεν έχει να κάνει (εκτός κι αν όλος ο κόσμος κλείνει τελευταία στιγμή), αλλά τόσους τουρίστες τον Οκτώβριο εγώ προσωπικά δεν θυμάμαι /

κατεβαίνοντας από το Παγκράτι και στον δρόμο για τη δουλειά παρακολουθώ τα λεωφορεία να αδειάζουν κόσμο, κι άλλο κόσμο, και ο χώρος μπροστά από το Παναθηναϊκό Στάδιο να πλημμυρίζει /

και, φυσικά, το γνωστό μποτιλιάρισμα, γιατί στην Αθήνα, ύστερα από τόσα χρόνια, δεν μπορούμε να βρούμε έναν τρόπο να σταθμεύουν τα λεωφορεία /

με αποτέλεσμα το γνωστό χάος στην Αμαλίας μπροστά από το άγαλμα της Μελίνας και, φυσικά, στη Βασιλέως Κωνσταντίνου /

χωρίς καμιά διάθεση ανυπόφορης γκρίνιας, η εικόνα που έχει ένας «κανονικός» άνθρωπος σαν κι εμάς είναι ότι η Αθήνα απολαμβάνει τα νούμερα που απολαμβάνει φέτος σχεδόν με σβησμένη τη μηχανή /

το ξέρω, είναι άδικο για κάποιους ανθρώπους στο υπουργείο Τουρισμού ή αφοσιωμένους επαγγελματίες που έκαναν καλά τη δουλειά τους, έριξαν τις τιμές, βελτίωσαν το προϊόν τους κι έκαναν ξανά την Αθήνα έναν ελκυστικό προορισμό /

χρωστάμε σε αυτούς τους ανθρώπους, γιατί τίποτα δεν γίνεται από μόνο του και τίποτα δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένο /

ναι, υπήρξαν υποβοηθητικοί παράγοντες, όπως οι ανταγωνιστικές τιμές της Αθήνας που έπεσαν πάρα πολύ τα προηγούμενα τρία χρόνια (83,69 ευρώ μέση τιμή δωματίου, έναντι των 135,65 ευρώ της Κωνσταντινούπολης) ή η κρίση στην Αίγυπτο, αλλά πάντα χρειάζεται και ένα ανθρώπινο χέρι που θα στρέψει τα πράγματα προς τη σωστή κατεύθυνση /

 

όμως, αν σκεφτεί κανείς τα πραγματικά δεδομένα, δεν μπορεί παρά να κουνήσει το κεφάλι του: έχοντας να προσφέρουμε αυτά που προσφέρουμε, είναι όντως να απορεί κανείς για την προτίμηση που μας δείχνουν ή, για να το πω καλύτερα, έχοντας ένα προϊόν σχετικά περιορισμένου εύρους, η φετινή δυναμική του αθηναϊκού τουρισμού είναι όντως αξιοθαύμαστη /

και επιπλέον αποδεικνύει τα περιθώρια (τεράστιας) ανάπτυξής του /

και τώρα εξηγούμαι: τι έχει να προσφέρει σήμερα η Αθήνα; /

την Ακρόπολη, τον καιρό της, μια μεσογειακή και αρκετά ανατολίτικη εξωστρέφεια και εύκολη πρόσβαση σε μερικά από τα πιο όμορφα νησιά σε όλο τον πλανήτη /

για όλα αυτά οι τουρίστες ξοδεύουν κατά μέσο όρο δύο νύχτες στην πόλη, αριθμός που υπολείπεται σημαντικά σε σχέση με τις βασικές ανταγωνίστριες πόλεις του υπόλοιπου ευρωπαϊκού Νότου: Κωνσταντινούπολη, Ρώμη, Μαρδίτη, Βαρκελώνη, Λισσαβώνα /

αυτό συμβαίνει γιατί ακόμα το «προϊόν» της Αθήνας είναι περιορισμένης «εμβέλειας», δεν πάει πολύ μακριά /

με άλλα λόγια, η γκάμα των διαθέσιμων προορισμών είναι μικρή και σχετικά ομοιογενής /

η Αθήνα δεν είναι ακόμα μια πόλη φιλική στις οικογένειες ή στα παιδιά, γιατί δεν έχει να τους προσφέρει σχεδόν τίποτα, πέρα από αρχαιoλογικούς χώρους και 3-4 μουσεία διεθνούς κλάσης /

ακόμα και το βασικό μας συγκριτικό πλεονέκτημα σε σχέση με τους άλλους βασικούς «παίκτες» στην περιοχή, τη δυνατότητα να είσαι στη θάλασσα σε δέκα λεπτά με ένα ταξί και να κολυμπάς, έχουμε καταφέρει να την κρατήσουμε για τον εαυτό μας /

επιπλέον, στην Αθήνα δεν έχεις πολλά και διαφορετικά πράγματα να κάνεις /

και δεν μιλάω για τον εικοσάρη αλλά για τον δυνητικό επισκέπτη των 3 και 4 ημερών, τον επισκέπτη που υποτίθεται ότι θέλουμε να φτάσουμε /

απουσιάζουν εναλλακτικοί και πιο σύγχρονοι προορισμοί από τη βόλτα σε ένα μεγάλο πάρκο, την επίσκεψη σε ένα μουσείο σύγχρονης τέχνης, σε ένα ενυδρείο ή σε ένα πραγματικά συναρπαστικό αρχιτεκτονικά κτίριο ή η άνετη βόλτα σε κάποια άλλη περιοχή, πέρα από το τρίγωνο Σύνταγμα - Μοναστηράκι - Πλάκα /

εδώ ακόμα δεν έχουμε καταφέρει να κάνουμε προορισμό και αξιοθέατο ούτε καν την έδρα των Ολυμπιακών του 2004, το ΟΑΚΑ /

μέσα στα επόμενα χρόνια νέοι προορισμοί θα αναδειχθούν /

όπως το Κέντρο Πολιτισμού του Ιδρύματος Νιάρχου στην Καλλιθέα, τα νέα κτίρια της Εθνικής Βιβλιοθήκης και της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, η βόλτα στον Φαληρικό Όρμο, το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (όταν, επιτέλους, ανοίξει), το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης του Ιδρύματος Γουλανδρή, το Ελληνικό /

προς το παρόν, και δεδομένων των συνθηκών, οι δύο διανυκτερεύσεις που αναλογούν στην Αθήνα είναι μια χαρά.

Αθήνα
4

ΣΗΜΕΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Δεν πεθαίνουν μόνο οι μουριές στην Αθήνα. Tώρα πεθαίνουν και οι όμορφοι συριακοί Ιβίσκοι

Αστικό πράσινο / Δεν πεθαίνουν μόνο οι μουριές στην Αθήνα. Tώρα πεθαίνουν και οι συριακοί ιβίσκοι

Εκατοντάδες δέντρα της Αθήνας πεθαίνουν. Είναι συριακοί ιβίσκοι που ξεραίνονται ο ένας μετά τον άλλο, από μια ασθένεια που πρώτη φορά επελαύνει στο αστικό πράσινο. Η LiFO έμαθε ποια είναι η μυστηριώδης ασθένεια που αποδεκατίζει τους ιβίσκους και ρώτησε τον δήμο τι κάνει γι' αυτό.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Φαληρικός Όρμος: Δυναμική επανεκκίνηση για τη μεγαλύτερη αστική ανάπλαση της Αττικής

Αθήνα / Φαληρικός Όρμος: Δυναμική επανεκκίνηση για τη μεγαλύτερη αστική ανάπλαση της Αττικής

Στην τελική τροχιά για την υλοποίησή του μπαίνει το πρότυπο πάρκο στον Φαληρικό Όρμο, το μεγαλύτερο έργο αστικής ανάπλασης που έχει γίνει ποτέ στην Περιφέρεια Αττικής. Ποιο είναι το χρονοδιάγραμμα για την ολοκλήρωσή του, πώς διασώθηκε στο παρά πέντε και ποιο θα είναι το προφίλ του έργου.
LIFO NEWSROOM

σχόλια

3 σχόλια
Αυτο που πρεπει να μας ενδιαφερει δεν ειναι μόνο πόσους τουρίστες προσελκύσαμε, αλλά τι εισοδήματος, δηλ. πόσα εισπράξαμε. Αν ειναι να ερχονται μπατηρια χειροτερα απο μας δεν λεει. Αρα η μειωση των τιμων απο μόνη της μπορει να ειναι και μαγνητης για μπατηροτουριστες-greek salad στα 4. Επισης πρεπει να ενισχυθει ο εσωτερικος τουρισμος γτ αυτος αφηνει λεφτα στα μαγαζια. Ο all inclusive με το βραχιολακι δεν ξοδευει φραγκο παραπανω απ το πακετο. Ο ελληνας, αν εχει λεφτα, ξοδευει πολυ περισσοτερα.
Ένα άρθρο της προκοπής. Αν δεν σταματήσει η μιζέρια και να αρχισουμε να βλέπουμε τα θετικά μας τα οποια ειναι αρκετά δεν υπαρχει μέλλον. προς το παρόν, και δεδομένων των συνθηκών, οι δύο διανυκτερεύσεις που αναλογούν στην Αθήνα είναι μια χαρά. μακάρι να της κρατησουμε
Όσο μίζερο και αν σου φανεί -για το οποίο μπορεί να έχω άδικο γιατί τα βλέπω με το δικό μου μάτι - όταν βρίσκομαι στην Αθήνα και βλεπω τουρίστες ντρέπομαι.Καθώς ήμουν στο δρόμο φεύγοντας από το μοναστηράκι με την μηχανή,σταματάω για να περάσουν 2 ζευγάρια τουριστών και ξαφνικά ο μπάρμπας με το παπάκι της κακιάς ώρας με το πλαστικό καφάσι μπροστά,πέρασε ανάμεσά τους σαν περνούσε από το σαλόνι του να πάει τουαλέτα ,φυσικά περνάει και ένα αυτοκίνητο αμέσως μετά,οι τουρίστες πέρασαν κακήν κακώς με ζωγραφισμένο τον τρόμο στο πρόσωπό τους και τον χάρο να φαίνεται στην κόρη του ματιού τους.Κοίταγαν ο ένας τον άλλον σίγουροι,ότι αν τελικά συμφωνούσαν μεταξύ τους το ταξίδι στην Βολιβία και περνούσαν τον el camino de la mouerte για να φτάσουν στο coroico θα ήταν πιο ασφαλείς από το να φτάσουν μοναστηράκι.
"κατεβαίνοντας από το Παγκράτι και στον δρόμο για τη δουλειά"που εγώ πηγένω με τα πόδια γιατί είναι μισή ώρα από το σπίτι μου, βλέπω πολύ κόσμο, ανάμεσα σε αυτούς και πολλούς με ρούχα που δηλώνουν τη φτώχεια τους καθώς και άλλους στο δρόμο να ζητιανεύουν. ...μπήκα στο αυτοκίνητο μίας συναδέλθου και έζησα την τρέλλα των οδηγών που κινούνταν στην εθνική. σήμερα μαι νταλίκα 'έσπασε' στα φρένα της και ευτυχώς δεν κλάψαμε θύματα όπως έγινε με το τρελλαμένο smart πριν από λίγες ημέρες ή το άλλο ατύχημα (;!) στην εθνική με τους νεκρούς. ως 'κανονικός άνθρωπος' προχθές βγήκα από την εταιρεία που δουλεύω (ναι δεν είμαι άνεργος, ναι δεν είμαι βρωμοσυριζέος) και κάπνισα ένα Lucky όταν πέρασε ένας 70χρονος και μου ζήτησε ένα τσιγάρο. Δεν είχα πάνω μου άλλο τσιγάρο και ζήτησα από μια συνάδελγο να μου δανείσει ένα. Το έκανε και την ευχαριστώ. Πιο πολύ με ευχαρίστησρε ο παππούς που δε μου φάνηκε να είναι και πολύ καλά. Το Σάββατο περπάτησα στην περιοχή του Παγκρατίου και είδα σε καφέ που έχουν 1 ευρώ τον καφέ δεκάδες άτομα να μιλούν με φίλους πίνοντας το φτυνό καφέ (τον έχω δοκιμάσει και είναι espresso καμμένος). Και μένουν εκεί για ώρες πολλές. Μάλλον άνεργοι είναι. Και μίλησα με όλους τους φίλους και φίλες εντός της εταιρείας που ακόμα πληρώνει ...και ελάχιστοι πήγαν κάπου αλλού εκτός από το χωριό τους, το φίλο, το σπίτι τους για διακοπές. Μια καλή συνάδελφος μου έλεγε τοι καλοκαίρι για τις κατσαρίδες στο κέντρο της πόλης. Κάθε βήμα της ήταν και ένας ήχος από κρατς...Ο αδερφός μου έχει δύο παιδιά και πλέον δεν έχει χρήματα να αγοράσει φρούτα για αυτά. Τον πληρώνει το αφεντικό κανονικά αλλά ΙΚΑ μισό ενώ η γυναίκα του πληρώνεται 300 ευρώ το μήνα αντί για 1200 και χαίρεται!Και βλέπω το άθλιο έργο του Καλτράβα να σαπίζει. Δεν ξέρω αν χαίρομαι. Μάλλον όχι. Δεν θλίβομαι κιόλας. Αυτή η αψυδωτή δημιουργία, ομοίωμα κενού είναι αυτό που ζούμε και θα ζούμε αν δεν ξυπνήσουμε και δούμε δίπλα από τον εαυτό μας τον αυτάρεσκο. Μέχρι τότε..πόσα Studios έχουν ανοίξει. Έχετε προσέξει;