Το «αστός» ως μομφή

Το «αστός» ως μομφή Facebook Twitter
Το Κοινοβούλιο κατά τη διάρκεια της συγκέντρωσης της περασμένης Πέμπτης. Φωτό: Φώτης Βαλαντάσης
16

Υπήρξε μια κοινή συνισταμένη στην κριτική που ασκήθηκε στις συγκεντρώσεις του «Μένουμε Ευρώπη»: ότι οι άνθρωποι που μαζευτήκαμε στην πλατεία Συντάγματος την Πέμπτη ήμασταν «αστοί», «βολεμένοι», «καθηγητές πανεπιστημίου» και οπωσδήποτε κάτοικοι προνομιούχων περιοχών της Αθήνας, που τρέμουμε για τις καταθέσεις μας (αν δεν τις έχουμε βγάλει ήδη έξω) και ζούμε στον «κόσμο μας», δηλαδή χωρίς την ελάχιστη επίγνωση του πόνου που προκάλεσαν τα μέτρα της τελευταίας πενταετίας /

δεν θέλω να πω μόνο το αυτονόητο: ότι η επιτυχία της συγκέντρωσης οδήγησε κατά τεκμήριο σοβαρούς ανθρώπους να πουν πράγματα που δεν τους αξίζουν /

ήταν ο αιφνιδιασμός από το γεγονός ότι μια χούφτα «φιλελέδων» κατάφερε να γεμίσει την πλατεία και να μεταφέρει μέσω των τηλεοράσεων μια εικόνα απόλυτα συγκρίσιμη με τις συγκεντρώσεις υποστήριξης της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝ.ΕΛ. που προκάλεσε σύγχυση και κινητοποίησε τα «καθεστωτικά» αντανακλαστικά ορισμένων κυβερνώντων και των λιγότερο ψύχραιμων από τους υποστηρικτές τους: όποιος δεν τάσσεται στο πλευρό μας, είναι ύποπτος για εθνική προδοσία και, φυσικά, «γερμανοτσολιάς» /

αυτό που κατά τη γνώμη μου συνέβη την περασμένη Πέμπτη είναι ότι μίλησε ένα τμήμα της κοινωνίας που, ναι, σπάνια κατεβαίνει σε συγκεντρώσεις, που, δηλαδή, «μιλάει» σπάνια /

όταν ένα γεγονός σε αιφνιδιάζει και (πρώτον) δεν έχεις χρόνο να το ερμηνεύσεις και (δεύτερον) δεν θέλεις να το ερμηνεύσεις, είναι απολύτως φυσικό να καταλήξεις στα ίδια κουρασμένα κλισέ για «φλώρους» και «παιδιά από τη Φιλοθέη και την Κηφισιά» /

προσωπικά, δεν είδα ούτε τους πρώτους, ούτε τα δεύτερα, αλλά ακόμα κι αν τους έβλεπα, θα ήμουν πολύ χαρούμενος /

από την περασμένη Πέμπτη η Αθήνα είναι ένα κλικ πιο δημοκρατική πόλη γιατί ακούστηκε μια φωνή που δεν ακούγεται συχνά /

κι αν για τους θυμωμένους συντάκτες των πιο βιτριολικών σχολίων το χειρότερο είναι αλήθεια (δηλαδή, όντως ο κόσμος του «Μένουμε Ευρώπη» είναι κατά βάση αστικός), πραγματικά δεν καταλαβαίνω πού είναι το πρόβλημα /

δεν είμαστε όλοι ζωντανό κομμάτι μιας κοινωνίας που, φυσικά, δεν είναι μπετόν αρμέ και συναπαρτίζεται από διαφορετικές ιδέες, σκέψεις και επιθυμίες; /

γιατί αν αρχίσουμε να αξιολογούμε τον κόσμο που κατεβαίνει στον δρόμο και θυμηθούμε την τραγελαφική «συγκατοίκηση» της «επάνω» και της «κάτω» πλατείας τα χρόνια των «Αγανακτισμένων», δεν θα βγάλουμε άκρη /

αυτό, όμως, που μου κάνει πάντα εντύπωση είναι η πολύ εύκολη στοχοποίηση των «κανονικών» ανθρώπων που, ναι, είναι αστοί, που, ναι, μπορεί να έχουν ακόμα τη δουλειά τους, που, ναι, μπορεί να έχουν σπουδάσει στο εξωτερικό και που για όλους αυτούς τους λόγους δεν έχουν το δικαίωμα να πάνε σε μια συγκέντρωση και είναι a priori «βολεμένοι» και «αναίσθητοι» /

η ανοησία μιας τόσο επιδερμικής ανάλυσης με ξεπερνάει γιατί δεν με αφορά /

αλλά λυπάμαι πολύ όταν συνειδητοποιώ ότι ένα σεβαστό τμήμα των ανθρώπων που ταξιδεύουμε μαζί κάθε μέρα στο λεωφορείο ή στο τρένο σκέφτεται τόσο σχηματικά /

και για να λύσω όλες τις απορίες, σας διαβεβαιώνω ότι υπάρχουν εκατομμύρια «αστοί» στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη και σε άλλες ελληνικές πόλεις που δεν μεγάλωσαν στο Παλαιό Ψυχικό, δεν σπούδασαν στο LSE, και παρ' όλα αυτά διατηρούν το δικαίωμα να μην είναι ενθουσιασμένοι με τις κυβερνητικές επιλογές και να διαδηλώνουν /

το ίδιο ισχύει κατά γράμμα και για τους κατοίκους του Παλαιού Ψυχικού, όσο και για τους αποφοίτους του LSE.

Αθήνα
16

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Δεν πεθαίνουν μόνο οι μουριές στην Αθήνα. Tώρα πεθαίνουν και οι όμορφοι συριακοί Ιβίσκοι

Αστικό πράσινο / Δεν πεθαίνουν μόνο οι μουριές στην Αθήνα. Tώρα πεθαίνουν και οι συριακοί ιβίσκοι

Εκατοντάδες δέντρα της Αθήνας πεθαίνουν. Είναι συριακοί ιβίσκοι που ξεραίνονται ο ένας μετά τον άλλο, από μια ασθένεια που πρώτη φορά επελαύνει στο αστικό πράσινο. Η LiFO έμαθε ποια είναι η μυστηριώδης ασθένεια που αποδεκατίζει τους ιβίσκους και ρώτησε τον δήμο τι κάνει γι' αυτό.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Φαληρικός Όρμος: Δυναμική επανεκκίνηση για τη μεγαλύτερη αστική ανάπλαση της Αττικής

Αθήνα / Φαληρικός Όρμος: Δυναμική επανεκκίνηση για τη μεγαλύτερη αστική ανάπλαση της Αττικής

Στην τελική τροχιά για την υλοποίησή του μπαίνει το πρότυπο πάρκο στον Φαληρικό Όρμο, το μεγαλύτερο έργο αστικής ανάπλασης που έχει γίνει ποτέ στην Περιφέρεια Αττικής. Ποιο είναι το χρονοδιάγραμμα για την ολοκλήρωσή του, πώς διασώθηκε στο παρά πέντε και ποιο θα είναι το προφίλ του έργου.
LIFO NEWSROOM

σχόλια

8 σχόλια
Έγραψε ο άνθρωπος ένα τόσο ενδιαφέρον άρθρο και παρόλο που τόνισε,«η ανοησία μιας τόσο επιδερμικής ανάλυσης με ξεπερνάει γιατί δεν με αφορά /»,οι περισσότεροι στα σχόλια σας γράψατε Μ@|@ΚΙΕΣ!
Δεν είναι μεμπτό (για την ακρίβεια είναι απόλυτα θεμιτό) να διαδηλώσεις για αυτό που πιστεύεις. Ωστόσο κατά την γνώμη μου υπάρχουν κάποια μελανά σημεία στο όλο γλέντι των "Μενουμε Ευρώπη":1. Το όνομα είναι παραπλανητικό και απλά προσπαθεί να πανικοβαλλει κόσμο ώστε να συμμετάσχει. Κανονικά οι συγκεντρώσεις έπρεπε να λέγονται "Μενουμε ευρώ", ας αφήσουμε τα λαϊκιστικα τσιτατα, περισσευουν πλέον. Και με την δραχμή Ευρώπη θεωρούμαστε. 2. Αλήθεια; Ευρώπη; Ποια Ευρώπη θες; Του Άδωνι και του Φαήλου; Πραγματικα περιμενεις να σε στηρίξουν τέτοια άτομα (αστέ και μη αστέ); Αυτοί θα είναι οι πρώτοι να σε πυροβολήσουν στο κεφάλι για να σώσουν τα τομάρια τους.3. 5 χρόνια φόροι και κατάντια. Τώρα γεννήθηκε η " αυθόρμητη" διάθεση για διαδήλωση; Δεν μιλάω καν για 40 χρόνια άνεσης, φαντάζομαι κανείς απ τους συμμετέχοντες δεν μπλέχτηκε ποτέ σε ρουσφετακια.4. Σοβιετία; Σταλινισμός; Τι ψυχροπολεμικη (να μην πω εμφυλιακη) ρητορια είναι τούτη; Και τι σχέση έχει με το ευρώ-οχι ευρώ;
Ωραίο άρθρο κ. Ρηγόπουλε. Όποιος "ζηλεύει" την οργάνωση τον επαγγελματισμό και την αποτελεσματικότητα των Κεντρικών και Βόρειων κρατών της Ευρώπης, κινδυνεύει να θεωρηθεί δοσίλογος και "γερμανοτσολιάς".Από που κι ως που η γενιά μας να είναι υποχρεωμένη να θαυμάζει το "μεγαλείο" της Βενεζουέλας και της Κούβας ή να λατρεύει με το ζόρι την αστεία Ρωσία του Πούτιν, ώστε να θεωρηθεί poitically correct?Έχετε απόλυτο δίκιο. Είμαστε η μοναδική χώρα στο Δυτικό Κόσμο όπου ο χαρακτηρισμός "αστός" είναι σχεδόν...βρισιά! Γι'αυτό το λόγο, οι μισοί από όσους σέβονται ακόμα τον εαυτό τους έχουν ήδη φύγει για άλλες πολιτείες, ενώ και οι υπόλοιποι ετοιμάζουν βαλίτσες.Θα μας αναγκάσουν να φύγουμε από τη χώρα μας, λοιπόν, όσοι σεβόμαστε τους κόπους μας και τις σπουδές μας και κουραστήκαμε να περιμένουμε την επόμενη, "καλύτερη" μέρα στην Ελλάδα? Δυστυχώς ναι. Στο μυαλό μας είμαστε ήδη "φευγάτοι", από αυτό το κουκλοθέατρο που παίζεται εδώ και χρόνια στην πατρίδα. Φευγάτοι για πάντα.
"λυπάμαι πολύ όταν συνειδητοποιώ ότι ένα σεβαστό τμήμα των ανθρώπων που ταξιδεύουμε μαζί κάθε μέρα στο λεωφορείο ή στο τρένο σκέφτεται τόσο σχηματικά"Κι εγώ λυπάμαι. Αλλά δεν είναι τίποτα καινούργιο αυτό. Πολλοί συμπολίτες μας σκέφτονται τόσο σχηματικά και από άλλες σκοπιές. Να θυμίσω ότι για άλλους συμπολίτες μας το να είσαι αστός και αριστερός ή αντιεξουσιαστής είναι επίσης υποκριτικό. Αυτό φοριόταν πολύ πιο έντονα ίσως τα προηγούμενα χρόνια (καλά φοριέται ακόμη λογικά). Τα παιδιά από την Κηφισιά που βαριούνται τη ζωή τους και κατεβαίνουν Εξάρχεια και το παίζουνε επαναστάτες και μπλα μπλα... Επίσης, οι αγανακτισμένοι τα προηγούμενα χρόνια κι αν είχαν τσουβαλιαστεί και χαρακτηριστεί με διάφορα ωραία κοσμητικά. Κι αυτοί ήταν όλοι βολεμένοι δ.υ. ή ακροδεξιοί, ή αυτοί που φέρανε τη χ.α. στα πράγματα, εθνικιστές, όχλος, μία πλέμπα και μισή και μικροαστοί. Λες και το να είσαι μικρο - αστός είναι εξ ορισμού κακό. Να θυμίσω ότι και στους αγανακτισμένους είχε παρουσία η λεγόμενη μεσαία τάξη και μιλούσαμε για τη σιωπηρή πλειοψηφία και πάλι που πήρε τους δρόμους κλπ. (Πολλοί από αυτούς άλλωστε κατεβαίνουν τώρα στο Μεν. Ευρ. και στο Κατά της λιτ.)Τέλος, συμπολίτες μας που κατεβαίνουν στο "Μένουμε Ευρώπη" σκέφτονται το ίδιο σχηματικά για τους συμπολίτες μας που κατεβαίνουν στο "Κατά της λιτότητας". Ότι είναι βολεμένοι δ.υ., χαμηλού επιπέδου, τριτοκοσμικοί, ηλίθιοι, αμόρφωτοι, κάφροι, αναρχοάπλυτοι, τσίρκο, το άρρωστο τμήμα της ελληνικής κοινωνίας σε αντιδιαστολή με το υγιές (δηλ. αυτούς). Δύο τινά συμβαίνουν: ή η κατάσταση έχει πολωθεί σε τέτοιο βαθμό που η υποκρισία και το δημοκρατικό φρόνημα όλων είναι αντιστρόφως ανάλογα, με την υποκρισία να περισσεύει. Ή απλά όπως γίνεται πάντα και παντού οι φανατικοί κυριαρχούν στο δημόσιο λόγο. Όπως στους Αγανακτισμένους με την πάνω και την κάτω πλατεία, έτσι και τους Μένουμε Ευρώπη και στους Κατά της λιτότητας (εεε έχουν αρχίσει και ακούγονται αστεία όλα αυτά) το πλήθος είναι ετερόκλητο. Έτσι είναι τα κοινωνικά κινήματα - με την ευρύτερη έννοια - πολυσυλλεκτικά. Και μπορεί στους Μένουμε Ευρώπη αυτό να μην είναι τόσο έκδηλο λόγω των προκάτ πλακάτ και της επιφανειακής ενδυματολογικής ομοιομορφίας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν διαφορές. Ευτυχώς δηλαδή. Όποιος κατέβαινε και κατεβαίνει σε δημόσιο δρόμο υφίσταται κριτική και χαρακτηρισμούς. Τώρα το μάθανε και οι άμαθοι σε αυτά. Αυτό έγινε.
ΥΓ: Δεν αναφέρομαι στον στολισμό των Μένουμε Ευρώπη από αυτούς που κατεβαίνουν στις συγκεντρώσεις κατά της λιτότητας επειδή οι χαρακτηρισμοί αναφέρθηκαν στο άρθρο.
Το "αστός" όταν μιλάμε σε πολιτικό πλαίσιο δεν σημαίνει τον "κάτοικο της πόλης". Με πολιτικούς όρους, αστός είναι ο κάτοχος των μέσων παραγωγής ή/και αυτός που χρησιμοποιεί εξαρτημένη μισθωτή εργασία. Οπότε η άλλη πλευρά των αστών σε μία πόλη δεν είναι προφανώς οι χωρικοί (!) αλλά οι εργάτριες, οι χαμηλόμισθοι, οι άνεργοι κλπ.
Σε πραγματικούς όρους, ο "αστός" είναι σε χειρότερη μοίρα από τον "μη αστό", γιατί βρίσκεται (στατιστικά πάντα) σε ζημία.Η κατάρρευση της οικονομίας (economy stall) είναι θέμα χρόνου, πιά. Κάποιοι λένε ότι έχει προκαθοριστεί από την ΕΕ και το ΔΝΤ για το 2015-16 !!!
Δεν νομίζω ότι σε πραγματικούς όρους ο αστός είναι σε χειρότερη μοίρα από τον μη αστό.Ο αστός είναι σίγουρα σε μεγαλύτερη 'χειροτέρευση' από την προηγούμενή του κατάσταση σε σχέση με την χειροτέρευση που είδε ο μη αστός, αλλά δεν νομίζω ότι έχει φτάσει τον μέσο εργάτη, ή τον μέσο άνεργο σε δυσκολίες και ανέχεια.
Κατά τον τρόπο που τα ερμηνεύεις, και στην επαρχία υπάρχουν άνθρωποι που χρησιμοποιούν εξαρτημένη εργασία (π.χ. για το μάζεμα των σοδειών), ποτέ δεν αποκαλούνται αστοί. Είναι προς το συμφέρον των εργατριών και των χαμηλόμισθων να ευημερούν οι αστοί με την έννοια που τους εννοείς, γιατί οι εργάτριες έχουν δουλειά και οι άνεργοι έχουν ελπίδες για απασχόληση αν δεν είναι τεμπέληδες. Οι αστοί όπως τους εννοείς, παίρνουν ένα ρίσκο παραπάνω, γιατί αυτοί έχουν την έννοια της διατήρησης της ευημερίας της επιχείρησης και των εργαζομένων που απασχολούν, οπότε είναι απλά ανόητο να επιβουλεύεται κανείς την τις υγιείς επιχειρήσεις των "αστών". Φθάνει να υπολογίσεις με κάθε επιχείρηση που κλείνει πόσοι μένουν άνεργοι.
Στα πενήντα μου, δεν το φανταζόμουν ότι η πρώτη φορά μου σε συγκέντρωση θα ήταν αυτή την Δευτέρα ,για το ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ και μόνο ! Τριάντα χρόνια καριέρας στον ιδιωτικό τομέα (12ώρα καθημερινά), χωρίς ρουσφέτια, μόνο με σκληρή δουλειά και πλέον στην ίδια μοίρα με τους ανεπάγγελτους, επαγγελματίες συντεχνιακοσυνδικαλιστές-ψευτοιδεολόγους-σοσιαλοαριστεριστές της ρεμούλας, που χρόνια τώρα τρώνε από τον ιδρώτα των κορόιδων σαν την αφεντιά μου.
Με όλο τον σεβασμό για τα πενήντα σου χρόνια και τα τριάντα χρόνια καριέρας... τη στιγμή που έγραφες το σχόλιο 14:54 δούλευες το 12ωρο σου ή κάθεσαι όλο fb και internet και μετά σε παίρνει το ξημέρωμα στο γραφείο μέχρι να τελειώσεις αυτά που έπρεπε να κάνεις; Ή μήπως είσαι συνταξιούχος πλέον; Τέλος πάντων, μπορεί να είσαι και σε διακοπές. Διαφωνώ με την προσέγγισή σου, συμφωνώ με τους χαρακτηρισμούς στους διάφορους ''ανεπάγγελτους, επαγγελματίες συντεχνιακοσυνδικαλιστές-ψευτοιδεολόγους-σοσιαλοαριστεριστές της ρεμούλας, που χρόνια τώρα τρώνε από τον ιδρώτα των κορόιδων''.
Ότι και να'κανε, αυτός πλήρωνε τον χρόνο που έχανε. Ενώ εσένα, ως προφανής ΔΥ, όταν κάνεις το ίδιο (και σχεδόν όλους όσους ξέρω να κάνουν το ίδιο είναι ΔΥ) σου τον πληρώνει ΠΑΛΙ ΑΥΤΟΣ! Δεν είναι άδικο;
Άδικα ξοδεύετε ιντερνετικό μελάνι κύριε μου. Όσοι κατέβηκαν σε αυτές τις μαζώξεις είναι εξ ορισμού, νεοφιλελέδες, αστοί, γερμανοτσολιάδες, φραγκάτοι, φλώροι, βολεμένοι και φυσικά κοιτάζουν την πάρτη τους και τίποτε άλλο. Το δηλητήριο που χύθηκε και θα χυθεί για όλους αυτούς είναι τόσο πικρό που δείχνει πόσο ενόχλησαν όλοι αυτοί. Και πού'σαι ακόμα, σκέψου να γίνει κάποια στιγμή και αστική εξέγερση...