ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γράφω για ένα θέμα που με επηρεάζει αρκετά και δε το συζητώ με κάποιον επειδή ίσως φανεί παιδικό λίγο πριν τα 30 να ασχολούμαι με τη συμπεριφορά της κολλητής μου και όχι καποιου γκόμενου. Με τη κολλητή μου γνωριστήκαμε κατά τη διάρκεια των σπουδών μας στο εξωτερικό. Έχουμε αρκετά κοινά όπως κλάδος σπουδών, μας αρέσουν και των δυο η γυμναστική, τα ταξίδια και γενικότερα η περιπέτεια και επίσης είμαστε και οι δυο singles από επιλογή. Ερχόμαστε από δεμένες οικογένειες με θείους, θειες, ξαδέρφια κλπ. και έχουμε και οι δυο αδέρφια, αλλά η δική μου σχέση με την οικογένεια 1ου βαθμού δεν είναι και η καλύτερη επειδή έχουν συμβεί διάφορα. Εκείνη είναι απο μια ευκατάστατη οικογένεια, είχε πάντα μια εύκολη και άνετη ζωή αλλά είναι ένας απλός άνθρωπος γι'αυτό και την αγαπώ. Έχει πολύ καλή σχέση με τους γονείς της, την αδερφή και τον αδερφό της και με τους συντρόφους τους, ξαδέρφια, θείους, θείες κλπ.Το θέμα είναι ότι δεν βγαίνουμε καθόλου, δεν κάνουμε τίποτα μαζί πλέον, μόνο για ένα καφέ το σ/κ πολύ πρωί σαν τις γριές ή αν προτείνω εγώ κάτι και πολύ σπάνια θα είναι διαθέσιμη αν δεν έχει ήδη κανονίσει φαγητό στην αδερφή, ψώνια με τη μαμά, γενέθλια στους θείους, σινεμά με τον αδερφό και τη σύντροφό του, ταξίδι οικογενειακώς ή διακοπές σε ξενοδοχείο ή στο εξοχικό πάλι οικογενειακώς. Ξεκαθαρίζω ότι δε ζηλευω που είναι τόσο αγαπημένοι και περνάνε τόσο ωραία μαζι και μακάρι να είναι πάντα έτσι, αλλά θα ήθελα να κάναμε και πράγματα μαζί τώρα που είμαστε ακόμα νέες. Διαβάσαμε, σπουδάσαμε, βρήκαμε δουλειά.. νομίζω ότι τώρα πια μπορούμε να απολαύσουμε τις ζωές μας χωρίς έγνοιες πριν μπούμε στο στάδιο γάμου και οικογένειας.. Να πάμε για ποτό με άλλους φίλους, να πάμε διακοπές και ταξίδια μαζί, να αποκτήσουμε εμπειρίες και αναμνήσεις.. Νιώθω ότι έχουμε και μπορούμε να ζήσουμε τόσα πολλά αλλά δεν κάνουμε τίποτα γιατί εκείνη θέλει να τα κάνει όλα με την οικογένεια της.Όταν προσπάθησα να της εξηγήσω ότι θα μπορούσαμε να βγαίνουμε πιο συχνά, να κάνουμε διάφορα πράγματα, να γνωρίσουμε κόσμο, να γελάμε, να είμαστε ξέγνοιαστες εκείνη απάντησε ότι το λέω αυτό επειδή είναι μόνη μου και δεν έχω καλή σχέση με τους δικούς μου. Ενοχλήθηκα με αυτό που είπε και αποφάσισα να μη της ξαναπροτείνω να βγούμε για να μη την ενοχλώ κιόλας. Μετα από καιρό σε έξοδο μας για καφέ μου είπε ότι δεν βλεπόμαστε συχνά πλέον αφού μόνο εκείνη μου προτείνει να συναντηθούμε ενώ εγώ καθόλου. Κατέληξα να περνάω τις εβδομάδες μου κλεισμένη σπίτι, κάθε μέρα σπίτι-δουλειά-σπίτι και τα σ/κ τα περνάω σπίτι με γυμναστική, διαβάζοντας βιβλία και παρακολουθώντας ταινίες.. Νιώθω ότι περνούν τα καλύτερα μου χρόνια και εγώ δεν κάνω τίποτα. Επίσης, δεν θέλω να μπω σε μια σχέση αυτή τη στιγμή μόνο και μόνο για να έχω κάποιον να βγαίνω. Ξέρω ότι η λύση είναι να ανοιχτώ και να κάνω καινούργιους φίλους όμως δεν ξέρω πως να το κάνω από τη στιγμή που δεν πάω πουθενά για να γνωρίσω καινούργιο κόσμο. Δεν ξέρω τι να κάνω και πως να το χειριστώ και αυτό με επηρεάζει πάρα πολύ γιατί μου χαλάει την διάθεση και στεναχωριέμαι.