ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
26.5.2020 | 16:48

Βαρεμαρα

Ειμαστε 26 και οι δυο. Εχουμε σχεση ενα χρονο και μενουμε μαζι κοντα 6 μηνες.Το τελευταιο διαστημα δεν κανουμε σχεδον τιποτα μονοι μας. 9 στις 10 θα ειναι και φιλοι μαζι ή αν παμε καπου μονοι θα καταληξουμε εν τελει με παρεα. Του εχω εκφρασει το παραπονο μου και με καλο τροπο και με πιο εντονο. Ρωτησα αν εχει βαρεθει λεει οχι. Σε αλλα θεματα δεν εχω παραπονα ουτε εχω παρατηρησει καποια αλλαγη στην συμπεριφορα του απεναντι μου. Δεν γινεται ομως να μη κανουμε τιποτα μονοι μας.Εγω παντα τον παρακινω να βγουμε, να καπου που δεν εχουμ ξαναπαει κ γενικα να κανουμε πραγματα. Αυτος συμφωνει αλλα δεν εχει πει μια φορα πρωτος σηκω να παμε εκει. Εχω αρχισει να κουραζομαι και να νιωθω ανασφαλεια. Με βαρεθηκε; Κι αν ναι, γιατι δεν το λεει; Ειτε να το προσπαθησουμε ειτε να το ληξουμε.Δεν εχουμε αλλα προβληματα στην σχεση μας ουτε εχει καποιο αλλο θεμα να τον απασχολει.Εμενα ποια ειναι η θεση μου; Τι αλλο να κανω και να πω;
1
 
 
 
 
σχόλια
Αρχικά, μην μπαίνεις στο ρόλο του θύματος "με βαρέθηκες;" γιατί θα σε φθείρει ψυχικά αυτό το mindset. Παραδέξου στον εαυτό σου ότι εσύ βαρέθηκες αυτό που συμβαίνει και δεν καλύπτει τις ανάγκες σου. Πες του ξεκάθαρα πως το να περνάτε ποιοτικό χρόνο μαζί είναι μία "γλώσσα" αγάπης που την χρειάζεσαι σαν άνθρωπος, που σε κάνει χαρούμενη. Αν αδιαφορεί για αυτη την ανάγκη σου, σορρυ, αλλά δεν σε νοιάζεται πραγματικά. Αυτός που ενδιαφέρεται θέλει να σε κανει χαρούμενη. Γιαυτό προσέγγισε τον ξανά, όχι επιθετικά και με παράπονο, αλλά με την απλή λογική "αυτες είναι οι ανάγκες μου, αυτό επιθυμώ από μια σχέση για να περνάω όμορφα" . Και αστον απλά να δεις τι θα πει. Επίσης ρώτα τον με περιέργεια και όχι ενόχληση το γιατί του είναι τόσο σημαντικό να ειστε και με άλλους. Ρώτα τον πως νιώθει κ τι χρειάζεται και εκείνος. Μπορεί η συγκατοίκηση κάπως να τον δεσμεύει κ να ναι ένας τρόπος να κρατήσει μια απόσταση που χρειάζεται. (δεν λέω ότι πρέπει να το δεχτείς). Οπως κ να χει,πρώτον εκφράσου και δεύτερον μπες κ στην δική του ψυχολογία (βασικά αυτό κάνε πρώτα) ρωτώντας με ενδιαφέρον κ θα μάθεις περισσότερα. Συζητήστε πως μπορούν να ικανοποιηθουν οι αναγκες κ τον δύο και ενεπνευσε του εμπιστοσύνη για να σου ανοιχτεί περισσότερο για το όλο θέμα.
Scroll to top icon