4.6.2020 | 12:22
Κενό
Χωρισμένος πάνω από χρόνο. Μια διαρκής υποβόσκουσα θλίψη ακόμα. Παράλληλα προσπαθώ να μένω δραστήριος στη ζωή μου. Κάποιες απόπειρες για νέες γνωριμίες με έριξαν περισσότερο. Πλέον νιώθω και σεξουαλικά μπλοκαρισμένος. One night stands δεν έκανα ούτε στα 20 μου. Η σκέψη ότι το άτομο με το οποίο ήμουν μπορεί και το κάνει ανενόχλητα με ισοπεδώνει. Μετά λέω οκ, ας επικεντρωθώ στο πως λειτουργώ εγώ. Δουλεύω το να είμαι καλά μόνος μου. Να σου όμως μετά οι εφιάλτες πάλι, με την μορφή του άλλοτε πιο αγαπημένου προσώπου να έχει μια τιμωριτική πλέον αίσθηση. Παράλληλες σκέψεις για το θέμα συντροφικότητας. Τα σαράντα δεν απέχουν και πολύ. Γενικότερα μια αίσθηση αγχωμένου ερωτικού ανικανοποίητου. Κάθε τόσο σκέφτομαι να κανονίσω κάτι με κάποιον που έδειξε ενδιαφέρον για μένα μόνο και μόνο για το ενδεχόμενο οτι η αδράνεια μπορεί να με κρατάει εγκλωβισμένο στο παρελθόν. Τις λίγες φορές που δοκίμασα κάτι τέτοιο όμως είχε το αντίθετο αποτέλεσμα. Ουφ, τέλος πάντων...και ακόμα είναι πρωί.
0