20.6.2020 | 23:30
3 μωρά στην αγκαλιά μου.
Τώρα θα μου πείτε έχει ο κόσμος τα προβλήματα του, έχεις και εσύ. Συγγνώμη. Ας μου απαντήσει οποιος έχει την καλοσύνη.Δίνω Πανελλήνιες. Η μαμα μου γέννησε πέρυσι. Τώρα που δίνω εξετάσεις, αυτά περπατάνε. Και δε φτάνει το άγχος των εξετάσεων, νιώθω κάτι σαν άγχος αποχωρισμού... δεν μπορώ να ξεσυνηθίσω να τα έχω όλη μέρα αγκαλιά. Νιώθω σαν να έχει φύγει κάτι από πάνω μου. Κάτι σαν αλλοτρίωση. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι σχεδόν δεν είναι πια μωρά (ενός έτους είναι). Χαίρομαι που μεγαλώνουν, νιωθω τυχερή που τα έχω αλλά γιατί να στεναχωριέμαι ταυτόχρονα; και είναι ακόμη πιο άσχημο γιατί είναι και 3. Το να βιώνεις 3 φορές για το καθένα ξεχωριστά και για όλα μαζί τέτοιο συναίσθημα και να έχεις και μια νομική που θες να μπεις, είναι πολύ δύσκολο. Δε σκέφτομαι καν το να φύγω και να περάσω άλλου.
0