ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μη κοκορεύεται ο εικοσάρης και η εικοσάρα, πίσω μας τρέχουν. Κανείς δεν μπορεί να εναντιωθεί στο χρόνο!

Αμα γυμναζεται και προσεχει την διατροφη της δεν ειναι ξοφλημενη. Αν ολο τρωει και καθεται. Αντιο ζωη.

Πιστεύω ως "όπλο" χρησιμοποιείται απλώς. Από τους άντρες προς τις γυναίκες τύπου "κάτσε καλά γιατί καραδοκούν μικρότερες, το ράφι περιμένει", κι από γυναίκες προς άλλες γυναίκες εσωτερικεύοντας το παραπάνω όταν ζηλεύουν μια μεγαλύτερη για Χ λόγους δικούς τους. Τέλος τα 30 έγιναν το όριο άγχουςγια άντρες και γυναίκες με τα περιοδικά του Πέτρου που "μας ξεβλάχεψε" (θυμάστε;)

Δεν ειναι ξοφλημενη απλα τις περισσοτερες φορες ζητανε παιδια κατι που ενας μικροτερος π.χ 25 ισως να μην θελει. Σιγουρα θα εχεις καποιο παραδειγμα φιλης/γνωστης που γνωρισε καποιον και μεσα σε 1 χρονο ειχαν παντρευτει και ειχαν κανει και παιδι.

Για αρχή, μάθε την ερμηνεία των λέξεων. Ρατσισμός είναι οι φυλετικές διακρίσεις. Δεν είναι πανάκεια ή πασπαρτού η λέξη και οι αυθαίρετες ερμηνείες, τα απαίδευτα συμπεράσματα και οι αβάσιμοι συσχετισμοί, της αποστερούν το νόημα και τη σημασία εν τέλει.Τώρα στο θέμα μας. Ζούμε σε έναν φθαρτό κόσμο. Ο χρόνος καθορίζει τα πάντα. Και πολλά κρίνονται από εμφάνιση, νεότητα, σφριγηλότητα, διάφορες άλλες παραμέτρους παρεμφερείς με το νεαρό της ηλικίας, ενώ ταυτόχρονα ένας μεγαλύτερος άνθρωπος -ανεξαρτήτως φύλου- που επιχειρεί να κοινωνικοποιηθεί με πολύ νεότερο κόσμο, συνήθως αντιμετωπίζεται αρνητικά (π.χ. τί ανώριμος είναι αυτός να κάνει παρέα με δέκα χρόνια μικρότερα παιδιά; ή τί θέλει αυτήν με τα κοριτσάκια μαζί;), ενώ ουκ ολίγες φορές σκέφτονται αμέσως το κακό και πιθανολογούν το χειρότερο (πιπινοκυνηγός, τεκνατζού, περίεργοι/μυστήριοι κτλ). Δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι την ωριμότητα να σε αντιμετωπίσουν γι' αυτό που όντως είσαι και όχι για εκείνο που νομίζουν ότι είσαι, ενώ συνηθίζουν να εξάγουν αυθαίρετα συμπεράσματα, αναλόγως τί θα τους φανεί, τί θα τους σφυρίξει κάποιος άλλος, τί θα πουν τα πηγαδάκια και άλλα πολλά. Και το "αστείο" είναι ότι τις μεγαλύτερες και χειρότερες διακρίσεις, τις εξαπολύουν εκείνοι που σκούζουν ότι είναι ανεκτικοί (προς το "διαφορετικό") και μάχονται για "ισότητες" κι ιστορίες.Πάντως το έθεσες ωμά και άκομψα. Είτε αυτό προβάλλει τη δική σου σκέψη (έτσι όπως διαμορφώθηκε από την αλληλεπίδρασή σου με άλλους), ή αντικατοπτρίζει την εκτίμηση άλλων για εσένα ή τις γυναίκες γενικά, σε καμμία περίπτωση δεν είναι "ξοφλημένος" μετά τα 30 κανείς. Όπως λένε και κάτι δικές σας, άλλωστε: "Η γυναίκα στα 20 προσπαθεί, στα 30 τα καταφέρνει και στα 40 διδάσκει". Και ξεκολλάτε με προκαταλήψεις και στερεότυπα επιτέλους, καμμιά φορά.

Προσωπικά δεν έχω γνωρίσει κανέναν που να πιστεύει ότι μια γυναίκα μετά τα 30 είναι ξοφλημενη!

Ποιοι τα λένε αυτά και γιατί έχει τόση αξία ο λόγος τους για σένα; Εμένα προσωπικά δε με νοιάζει η γνώμη του καθενός όταν στερείται αντικειμενικών κριτηρίων ή τοποθετήσεων, ειδικά δε όταν δεν τους βρίσκω ούτε εγώ αξιόλογους, τότε η απαξίωση είναι αμοιβαία. :)

Δε νομίζω ότι είναι κρατούσα άποψη πως μία γυναίκα μετά τα 30 είναι ''ξοφλημένη''.