ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δόξα το Θεό ο καιρός περνάει και εμείς οι Έλληνες λένε τη γλιτώσαμε από τη λαίλαπα του κορονοϊού. Δυστυχώς δεν ισχύει το ίδιο και για πολλούς εργαζόμενους. Πριν ένα χρόνο περίπου αποφασίσαμε να συγκατοικήσουμε με το αγόρι μου, καθώς ήταν κυρίως η δική του δουλειά που μας το επέτρεπε οικονομικά. Μετά το πέρας του κορονοϊού ο μισθός και των δυο μας μειώθηκε κατά 20% και αρχίσαμε να δυσκολευόμαστε. Πριν λίγες ημέρες έμαθε πως χάνει τη δουλειά του.. . Έτσι μάλλον θα αφήσουμε το σπίτι -καθώς είναι δυσκολο να βρει μια δουλειά με αντίστοιχες απολαβές άμεσα, η δική μου δουλειά έχει μικρές απολαβές, είναι σχεδόν part time γιατί είμαι φοιτήτρια και δε μπορεί να καλυψει όλα τα έξοδα ενός σπιτιου, επισης σκέφτεται να φυγει στο εξωτερικό. Εγωιστικό θα μου πεις και σίγουρα είναι αλλά με τρομάζει απίστευτα όλο αυτό. Πως περνας από τη συγκατοικηση πάλι στη φάση των ραντεβου;Σκατά στο κράτος που δε στήριξε επαρκως τις επιχειρήσεις που υπέστησαν πληγή αλλά και δε προστατευσε τους εργαζόμενους πραγματικά από ασυστολες μειώσεις και απολυσεις. Σκατά στην κοινωνία γενικα.