ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Από όταν ήμουν στο σχολείο είχα θέμα κοινωνικότητας.Πάντα μου έβγαινε να μην μιλάω πολύ,να περνάω στην αφάνεια.Δεν το ήθελα μου έβγαινε έτσι όμως.Άλλοι με θεωρούσαν weirdo,άλλοι σνομπ και άλλοι δεν ασχολούνταν καν.Με κάποιο μαγικό τρόπο κατάφερα γύρω στο γυμνάσιο να κάνω μια παρέα 3-4 ατόμων που πάνω κάτω είμασταν όλοι παρόμοια φάση.Μεγαλώσαμε όλοι μαζί αλλάξαμε μα παραμέναμε μαζί.Στο μυαλό μου τους θεωρούσα φίλους κολλητούς,ίσως επειδή ήταν οι μόνοι που είχα.Παράβλεπα το γεγονός ότι ποτέ τους δεν θυμήθηκαν να μου πουν χρόνια πολλά,οτι ποτέ τους δεν με βοήθησαν σε οτιδήποτε ,ακόμα και κάτι απλό που θα αντιμετωπίζα και ακόμα χειρότερα ότι πάντα με θυμόντουσαν όταν πια δεν είχαν κάτι καλύτερο ή κάποιον καλύτερο.Τελικά τά έφερε έτσι η τύχη που μέσω αυτών,όχι επειδή το επεδίωξαν,γνώρισα μια κοπέλα.Ερωτευτήκαμε παράφορα και είμασταν μαζί.Άρχισα να βγαίνω και με την παρέα λοιπόν της κοπέλας μου και είδα στην πράξη πώς είναι να σου φέρονται όταν δεν είσαι απλά μια καβάτζα τους.Αυτό σε συνδιασμό με άλλα σκηνικά με έκαναν βα ξεκόψω τελείως απο τους προηγούμενους δήθεν φίλους μου που ήξερα απο το σχολείο και να μείνω με την παρέα της κοπέλας μου.Όλα κυλούσαν καλά.Ύστερα όμως απο 4 χρόνια σχέσης τα έφερε πάλι έτσι η τύχη που χωρίσαμε με την κοπέλα μου και προφανώς έχασα μαζί με εκείνη και την όποια παρέα είχα.Οπότε πλεον έχω μείνει μόνος μου γενικά,ούτε φίλους,ούτε κοπέλα τα τελευταία 2 χρόνια,εκτός απο έναν κολλητό απο την παλιά παρέα που ήταν ο μόνος που μου φέρθηκε καλά και δεν ξέκοψα μαζί του.Δεν μετανιώνω που ξέκοψα με τα συγκεκριμένα άτομα,όμως με πονάει που είμαι μόνος μου.Πώς μπορεί κάποιος μετά τα 25 να γνωρίσει νέο κόσμο αν όχι απο κοινούς γνωστούς;Πώς μπορώ να γνωρίσω κοπέλες και να κάνω καινούρια σχέση,αν δεν έχω γνωστούς;Πώς θα κάνω καινούριους φίλους;Νιώθω οτι τι γεγονός πως είμαι κάπως ντροπαλός και κοινωνικά αδέξιος με κρατάει πίσω,ωστόσο τί μπορώ να κάνω;Να βγώ έξω και να αρχίσω να μιλάω σε random άτομα;Νιώθωπως θα φανώ περίεργος.Θέλω να βγώ απο τη φάση της μοναξιάς μου αλλά δεν ξέρω πώς....