ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Η χαρα μέσα στο σπιτι με 3 μωρά είναι μεγάλη, αλλα και οι δυσκολίες και η κούραση εξίσου το ίδιο. Σκέψου με πόσες ευθύνες εχει επιφορτιστεί η μητέρα σου. Το να ξεκινήσεις κι εσύ να πέφτεις ψυχολογικά θα της δημιουργήσει περισσότερα βάρη. Μπορεί να το διαχειριστεί; Πρέπει να κοιτάξεις πρωτίστως το μελλον σου και να δωσεις βαρύτητα τις σπουδες σου. Στην αρχη μπορείς να πηγαινο-έρχεσαι συχνά κι οταν τα μωρά χρονίσουν ισως μπορεί να μένει η μητέρα σου μαζι με τα μικρούλια μερικες μέρες σε εσένα.Μην τα βαφεις μαύρα χωρίς λόγο. Αν έχεις γενικότερες δυσκολίες να αποχωριστείς τους γονεις, κτλ. , που κι αυτο φυσιολογικό είναι, καλό θα είναι να τα οργανώσεις ολα νωρίς και να υπολογίσεις, από οικονομικής απόψεως ποσο συχνά μπορείς να γυρνας σπίτι.

Πήγαινε σε ψυχολόγο, ίδια ηλικία με εσένα είμαι και ενώ λατρεύω τα παιδιά οι ξαδέρφες μου δεν θα μου λείψουν καθόλου ύστερα από τα κλάματα στις 3 το πρωί. Αν τώρα πιστεύεις ότι η φάση αυτή είναι απολύτως φυσιολογική διάλεξε ένα επάγγελμα που να έχει σχέση με μωρά.

Από όσο θυμάμαι πρέπει να είσαι η κοπέλα που ήθελε να μπει στη Νομική. Ωστόσο ίσως κάνω και λάθος. Τα μωράκια καλή μου έχουν και τους γονείς σας. Καταλαβαίνω πόσο τα αγαπάς, όμως οι σπουδές σου προηγούνται αυτή τη στιγμή. Με το καλό τα μωράκια θα μεγαλώσουν, θα αρχίσουν να περπατάνε, να πηγαίνουν παιδικό, νηπιαγωγείο, κλπ. να κάνουν φίλους κλπ. Έτσι περνά κι ο δικός σου χρόνος, τον οποίο οφείλεις να αξιοποιήσεις παραγωγικά. Μην κάνεις το λάθος να κάνεις πίσω. Εξάλλου μπορείτε να μιλάτε κι on camera, σαν να είστε ζωντανά και με την πρώτη ευκαιρία να πετάγεσαι να τους βλέπεις. Όλα συνδυάζονται, αρκεί να υπάρχει καλή θέληση. Να τα χαίρεσαι και να είστε όλοι/ες καλά, ζώντας μόνον ευτυχισμένες στιγμές!!!

Μάλλον εχεις πάθει σύνδρομο κτητικότητας- στέρησης με ποια εννοια, θεωρησες οτι τα μωρά είναι αποκλειστικά δικά σου, σαν να τα υιοθετησες ενα πράγμα και τώρα που θα τα αποχωριστείς σε έχει πιασει πανικός. Μα τώρα ξεκινάει η φοιτητική σου ζωή, η δική σου ζωή, τα μωρά εκεί θα είναι θα τα βλέπεις όταν επιστρέφεις ή όταν θα έρχονται οι γονείς σου να σε δουν. Δες τα πραγματα λίγο πιο ρεαλιστικά. Εχεις μια δική σου ζωή που ξεκινάει τώρα, της ανεξαρτησίας κλπ, τα μωρά και η οικογένεια σου θα είναι εκεί οποτε τους χρειαζεσαι, οποτε δεν υπάρχει λογος να σε πιάνει πανικός και να κανεις σα μεγαλο μωρο που αποχωρίζεται το γάλα της μαμας. Εξάλλου το κάνω εικόνα, σε ρωτώ πως θα φανεί στους συμφοιτητές αν εσύ πας με δυο μωρά παραμασχαλα? Ηρέμησε, δες σε ποια σχολή θα περάσεις, κάνε τα προγράμματα σου, τα σχεδια σου και να πάνε όλα καλά. Τα μωρά θα είναι εκεί. Μη σε πιάνει πανικός.