ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μετράμε τα χιλιόμετρα, βλέπουμε φωτογραφίες από τα νησιά, φίλους να ποστάρουν τις διακοπές τους, οικογενειακά τραπέζια από τα οποία λείπουμε μόνο εμείς. Θέλουμε να πάρουμε μπύρες και να ανέβουμε στον βράχο απέναντι από την Ακρόπολη παρέα με μια κιθάρα, να εξερευνήσουμε κάθε σοκάκι της Σπιναλόγκα, να φύγουμε με σκηνές για Δονούσα ή Ηράκλειά, θέλουμε ένα Σαββατοκύριακο στο Αγκίστρι, να πάρουμε τον Οδοντωτό και να ανεβούμε στα Καλάβρυτα. Θέλουμε ακραία πράγματα όπως ένα roadtrip από την Αλεξανδρούπολη μέχρι την Καλαμάτα (ναι με τα παιδιά). Και τίποτα από όλα αυτά να μην γίνει θέλουμε να είμαστε εκεί, για τους φίλους και τους συγγενείς, στην γέννα της κόρης του κολλητού, σε χαρές και λύπες. Θέλουμε τα παιδιά μας να χορτάσουν τους παππούδες προτού φύγουν. Θέλουμε οι παππούδες τους να χορτάσουν τα παιδιά μας. Θέλουμε να είμαστε δημιουργικοί, να ξυπνάμε και να νιώθουμε ότι μπορούμε και σήμερα να βάλουμε ένα ακόμη λιθαράκι σε αυτό τον κόσμο. Θέλουμε όλα αυτά να τα κάνουμε στην Ελλάδα, αλλά δυστυχώς δεν γίνεται. Ζούμε σε μια όμορφη χώρα, από τις πιο όμορφες στον κόσμο, αλλά δεν είναι η χώρα μας. Έχουμε εξαιρετικές δουλειές που άλλοι θα ζήλευαν, αλλά όχι στην χώρα μας. Προσπαθούμε να νιώσουμε ντόπιοι, αλλά δεν γίνεται. Μας λείπουν τα μικρά πράγματα της ζωής που είναι σημαντικά αλλά και διαφορετικά για τον καθένα. Τον χειμώνα τα πράγματα είναι καλύτερα αλλά το καλοκαίρι η αίσθηση όσων χάνουμε, όσων έχουμε αφήσει πίσω είναι ανυπόφορη. Την αγαπάς λίγο παραπάνω την Ελλάδα από μακριά, από κοντά είναι που σε πληγώνει. Να περνάτε όμορφα και να προσέχετε. Και να κάνετε και καμιά βουτιά και για εμάς![Λ+Μ]