«Αν μας αρέσει να φροντίζουμε για την καλή μας εμφάνιση γιατί να μην κάνουμε το ίδιο και για τα σκυλιά μας;» μου λέει η Αλίνα, μια 34χρονη δικηγόρος που μόλις έχει αφήσει την κατάλευκη Κούκι, την τριών ετών σκυλίτσα της ράτσας Κανίς, σε ένα από τα κέντρα καλλωπισμού σκυλιών του κέντρου της Αθήνας.
Η Κούκι θα μείνει για πάνω από μια ώρα στο κέντρο όπου θα την λούσουν, θα της κάνουν χαλαρωτικό μασάζ, θα την κουρέψουν, θα την χτενίσουν και θα της βάψουν τα νύχια αφού πρώτα της τα κόψουν και τα λιμάρουν. «Συνήθως δεν της βάφω τα νύχια αλλά είπα μια φορά να το κάνουμε κι αυτό ένεκα των γιορτών» λέει φευγάτη για να πάει στο μεταξύ να κάνει τα ψώνια της, όση ώρα η Κούκι θα κουράρεται στο κομμωτήριο για κατοικίδια ζώα.
Πολλοί ξινίζουν στο άκουσμα και μόνο του καλλωπισμού των σκυλιών. Θεωρούν ότι πρόκειται για μια πρακτική που έχει να κάνει με την ματαιοδοξία που ίσως κουβαλάνε οι κηδεμόνες των κατοικιδίων. Ότι στην ουσία δεν έχει να κάνει με κάποια ανάγκη των ζώων. Ότι είναι κάτι περιττό. Μια πολυτέλεια.
Ένα πλήρες πακέτο καλλωπισμού στα μέρη μας συνήθως περιλαμβάνει λούσιμο, χτένισμα, κούρεμα, κόψιμο και λιμάρισμα νυχιών, βούρτσισμα δοντιών και άδειασμα των περιφραχτικών αδένων του ζώου. Επιπλέον, σε πολλά κέντρα καλλωπισμού γίνονται και θεραπείες με αιθέρια έλαια που λειτουργούν ως αγχολυτικά ενώ συχνά κατά τη διάρκεια του λουσίματος γίνεται και μασάζ το οποίο είναι θεραπευτικό και για τα οστεοαρθριτικά.
Ορισμένες φιλοζωικές μάλιστα είναι εντελώς κάθετες κυρίως ενάντια σε πρακτικές που έχουν να κάνουν με την βαφή του τριχώματος των σκυλιών, ακόμα κι αν τα χρώματα που χρησιμοποιούνται είναι φυτικά. «Πρόκειται για μια ανόητη μόδα. Έχετε δει σκυλάκι βαμμένο σε φλούο φούξια; Το αποτέλεσμα είναι αποκρουστικό και φυσικά δεν αξίζει καθόλου να ταλαιπωρήσουμε το ζωάκι μας επειδή κάποιοι σκαρφίζονται διάφορους τρόπους για να βγάλουν χρήματα» δηλώνει η 67χρονη Τάνια Μ., συνταξιούχος, η οποία παράλληλα δραστηριοποιείται σε μια από τις πολλές φιλοζωικές οργανώσεις της Αθήνας.
Βέβαια στη χώρα μας η συγκεκριμένη μόδα έχει κάνει κάποια δειλά βήματα, καμία σχέση με την πανδημία που παρατηρείται σε χώρες όπως οι ΗΠΑ. Ένα πλήρες πακέτο καλλωπισμού στα μέρη μας συνήθως περιλαμβάνει λούσιμο, χτένισμα, κούρεμα, κόψιμο και λιμάρισμα νυχιών, βούρτσισμα δοντιών και άδειασμα των περιφραχτικών αδένων του ζώου. Επιπλέον, σε πολλά κέντρα καλλωπισμού γίνονται και θεραπείες με αιθέρια έλαια που λειτουργούν ως αγχολυτικά ενώ συχνά κατά τη διάρκεια του λουσίματος γίνεται και μασάζ το οποίο είναι θεραπευτικό και για τα οστεοαρθριτικά.
Έχω έρθει στο Κολωνάκι για να συναντήσω την Ηρώ Υψηλάντη που είναι κτηνίατρος - χειρουργός και διατηρεί κτηνιατρείο στην περιοχή το οποίο παράλληλα λειτουργεί και ως pet spa. Μπαίνω κατευθείαν στο «ψητό»: O καλλωπισμός των σκυλιών μας είναι μια ανάγκη που έχουν τα ίδια τα ζώα ή πρόκειται για ανάγκη δική μας;
«Είναι και τα δύο» θα μου απαντήσει η κ.Υψηλάντη η οποία συνεχίζει λέγοντας ότι «Μέσα από τον καλλωπισμό ανακαλύπτουμε πολλά και διάφορα που έχουν να κάνουν με την υγεία των σκύλων (δερματίτιδες, αλλεργίες κλπ). Λειτουργεί θα έλεγα ως συμπλήρωμα της επίσκεψης στον κτηνίατρο.
Καταλαβαίνεις πολλά από την υφή του τριχώματος, το πόσο γρήγορα ή αργά μεγαλώνουν τα νύχια. Συχνά μέσα από την παρατήρηση και την ψηλάφηση που γίνεται κατά τον καλλωπισμό, κάτι μπορεί να κρούσει το καμπανάκι για περαιτέρω εξέταση.
Επίσης, η ανάγκη για καλλωπισμό προκύπτει και από το κλίμα. Πολλοί δυστυχώς επιλέγουν να έχουν ζώα τα οποία έχουν χαρακτηριστικά δεν συμβαδίζουν με το κλίμα της Ελλάδας οπότε σε αυτές τις περιπτώσεις το κούρεμα είναι απαραίτητο.
Επιπλέον, συναντώ όλο και περισσότερο κόσμο που επιλέγει να κοιμάται μαζί με τον σκύλο του. Μοιραζόμαστε λοιπόν με τα ζώα μας το ίδιο πάπλωμα στο κρεβάτι και την ίδια κουβέρτα στον καναπέ, οπότε οφείλουμε να είναι καθαρά και περιποιημένα. Ο καλλωπισμός λοιπόν είναι και θέμα υγιεινής και του σκύλου μας αλλά και δικής μας».
«Παλιότερα οι κηδεμόνες κατοικιδίων προσπαθούσαν να περιποιηθούν μόνοι τους τα ζώα συντροφιάς με αμφίβολα αποτελέσματα. Συνήθως τα κούρευε ο κτηνίατρος, ο οποίος δεν είχε γνώσεις καλλωπισμού, με την ψιλή ή έκαναν τον σκύλο τους μπάνιο στον κήπο ή τη βεράντα με το σαμπουάν που χρησιμοποιούσαν οι ίδιοι. Ωστόσο σήμερα όλο και περισσότεροι έχουν μάθει απευθύνονται σε εξειδικευμένα μέρη και σε ανθρώπους που έχουν λάβει ειδική εκπαίδευση πάνω σε αυτό» λέει η Ιρίνα Μπίλσκα η οποία αν και έχει κάνει σπουδές αρχιτεκτονικής κάποια στιγμή αποφάσισε, ερχόμενη στη χώρα μας από την Ουκρανία, να εκπαιδευτεί ως dog groomer παρακολουθώντας σεμινάρια και ειδική σχολή που καταρτά πάνω στο αντικείμενο.
Καθώς στερεώνει ένα φιογκάκι στο τρίχωμα του ήρεμου Λου, ενός μαύρου μικρόσωμου Πουντλ, ξεκινάει να μου λέει τις βασικότερες δυσκολίες που αντιμετωπίζει στον χειρισμό των ζωών κατά τη διάρκεια του καλλωπισμού.
«Πρέπει να δώσεις χρόνο στο ζώο να σε εμπιστευτεί. Μπορεί για παράδειγμα ο θόρυβος της μηχανής να το στρεσάρει. Πρέπει να ξέρεις πώς θα το κάνεις μπάνιο, πώς να ρίξεις το νερό ώστε να μην μπει μέσα στα αυτιά του. Βοηθάει πολύ η εμπειρία και η αγάπη που έχει ο κάθε επαγγελματίας για τη δουλειά του. Πρέπει να ξέρεις να «διαβάζεις» τα ζώα, να έχεις την ικανότητα να τα ψυχολογήσεις.
Η μεγαλύτερη δυσκολία όμως έχει να κάνει με την διαχείριση του κηδεμόνα του ζώου. Πολλές φορές είναι υπερπροστατευτικοί μεταδίδοντας το δικό τους στρες πάνω στο ζώο.
Πάντως αυτό που κάνω εγώ είναι να δίνω βάση στο αισθητικό κριτήριο ενώ παράλληλα λαμβάνω υπόψη και την ιδιοσυγκρασία του πελάτη αλλά και την καθημερινότητα του ζώου» εξηγεί η κ. Μπίλσκα.
«Από τη στιγμή που μένει μαζί μας στο σπίτι, νομίζω ότι πρέπει να είναι καθαρός και περιποιημένος. Εξάλλου δεν είναι εύκολο να περιποιηθείς τον σκύλο μόνος σου» μου λέει ο κ. Άγγελος που έχει έρθει να παραλάβει τον Βίκτωρα, ράτσας Σνάουζερ, μοσχομυριστό, φρεσκοκουρεμένο και με ένα όμορφο μαντήλι στον λαιμό.
«Υπάρχουν αυτά που ονομάζονται «εμπορικά» κουρέματα και υπάρχουν και τα «εκθεσιακά» κουρέματα. Η κάθε φυλή άλλωστε έχει το δικό της χαρακτηριστικό κούρεμα. Υπάρχουν δηλαδή συγκεκριμένες προδιαγραφές και σχετική βιβλιογραφία.
Πλέον υπάρχουν αρκετές σχολές καλλωπισμού ζώων στη Αθήνα κι αυτό διότι έχει αυξηθεί η ζήτηση. Έχει παρέλθει η εποχή που τα σκυλιά χρησιμοποιούνταν ως ζώα εργασίας. Πολύς κόσμος ζει μοναχικά, η συντροφιά ενός σκύλου για "συγκάτοικο" είναι κάτι πολύ συνηθισμένο στα μεγάλα αστικά κέντρα και ως εκ τούτου οι περιποιήσεις των ζώων είναι απαραίτητες» λέει ο 20χρονος Μιχάλης Ντόβας ο οποίος αποφοίτησε πρόσφατα από σχετική σχολή και ετοιμάζεται να ανοίξει το δικό του φορητό κέντρο καλλωπισμού ζώων συντροφιάς επιστρατεύοντας ένα βαν της επιχείρησης του πατέρα του.
Κατά τη διαδικασία του καλλωπισμού βέβαια πρέπει να σημειωθεί πως μερικές φορές συμβαίνουν και ευτράπελα. Ο Μίλτος Γ. είχε πάει τον μεγαλόσωμο, ημίαιμο σκύλο του για λούσιμο και κούρεμα σε κάποιο κομμωτήριο σκύλων και όταν ήρθε η ώρα να τον παραλάβει βρήκε το ζώο ζαλισμένο, να παραπατάει. «Δεν καθόταν ήσυχος και του δώσαμε ένα χαπάκι» του είπαν. «Φυσικά και δεν τον ξαναπήγα εκεί. Το θεωρώ απαράδεκτο να ναρκώνουν το ζώο δίχως να με ρωτήσουν πρώτα» λέει ο ίδιος.
«Δεν ναρκώνουμε ποτέ τα ζώα για να τα καλλωπίσουμε όμως αυτό αποτελεί μια πρακτική που κάποιοι δυστυχώς ακολουθούν λόγω ευκολίας δίνοντας συνήθως στα ζώα ηρεμιστικά χάπια. Αυτό κανονικά θα έπρεπε να ισχύει μόνο στη περίπτωση που συντρέχει κάποιος ιατρικός λόγος» δηλώνει κατηγορηματικά η κ. Υψηλάντη.
Όμως και ο καλλωπισμός, όπως και όλα σε αυτή τη ζωή, πρέπει να γίνεται με κάποιο μέτρο διότι όπως λέει και η κ. Μπίλσκα «όταν για παράδειγμα κάνεις συχνά μπάνιο το σκύλο σου αλλάζει το pH του δέρματός του. Το ιδανικό διάστημα είναι κάθε τρεις εβδομάδες με έναν μήνα».
Ευχαριστούμε πολύ το Animal Medical Care & Spa, Αναγνωστοπούλου 10, Κολωνάκι για την βοήθεια στην φωτογράφιση των όμορφων σκυλιών των πελατών του.
