Σε καταλαβαίνω αλλά δεν γυρίζουν πίσω δυστυχώς. Νιώθω και γω την ανάγκη να έρθει πίσω ο μπαμπάς μου, κλαίω που δεν τον βλέπω πια, αλλά δυστυχώς έτσι είναι η ζωή.
26.7.2020 | 22:57
Αυτος ο μεσημεριανος υπνος της κυριακης
Μπαμπα σε ειδα στον υπνο μου, λυπαμαι πολυ...μακαρι να μπορουσα να σε δω ξανα στην πραγματικη ζωη..καθε κυριακη οταν κοιμαμαι μεσημερι βλεπω εσενα και την προηγουμενη βδομαδα τη γιαγια και το θειο...υποφερω οταν σας βλεπω...θελω να σας δω απο κοντα ξανα...να σας μιλησω...ωρες ωρες ο θανατος ειναι τοσο σκληρος που ενω η θεληση μου να σας δω σπαει και πετρα, ξερω οτι πιο ευκολο ειναι να σπασει η πετρα παρα να σας ξαναδω στον πλανητη γη...σας ψαχνω αλλα δε σας βρισκω....καποιες μορφες που σας θυμιζουν στο δρομο μου αναπτερωνει το ηθικο στιγμιαια νιωθωντας οτι δε μπορει καπου εδω τριγυρω ειστε ομως δεν ειστε...θελω να σας δω...θρλω να σας μιλησω να σας αγκαλιασω να σας φιλησω...να κλαψω στην αγκαλια σας και να σας ρωτησω πως αντεξατε να με αφησετε μονη σε αυτη τη ζωη..ξερω ομως οτι σν ηταν στο χερι σας δε θα με αφηνατε ποτε...σας αγαπω οπου και να ειστε και τωρα περισσοτερο, σας αναβω κερακι, ειστε ζωντανοι μπροστα στα ματια μου σας αγαπαω...
2