ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Προσπαθώ να θυμηθώ την τελευταία μέρα που ξύπνησα χωρίς καμια εγνοια..κανενα τηλέφωνο στο οποίο επρεπε να βρω λύση για κάτι .πολλές φορές για κάτι σοβαρό που δε λύνεται μέχρι και σημερσ... αλήθεια δε θυμαμαι.Δεν έχω και πουθενά αλλού να τα πω.Νομίζουν πως έχω..οικογένεια και φίλους που νοιάζονται,γνωστούς..και; Μπορώ να μιλήσω σε κάποιον και να καταλάβει; Όχι Οσες φόρες κ αν προσπάθησα κάνεις δε το έκανε.Μπορει να μην είμαστε ίδιοι και; Κουράστηκα να λύνω τα πρόβληματα όλων και να ζω μια ζωή που δε την διάλεξα εγώ.Επιλογή μου είναι να μένω πίσω με πολλές έννοιες αλλά δεν είναι εύκολο να το αλλάξω.Έτσι πρέπει το "χάνω" είναι μικρότερο από το "κερδίζουν"Θέλω μόνο κάπου κάπου να έχω κ εγώ το δικαίωμα να μην είμαι καλά και να νιώθω ότι κάποιος ΜΕ καταλαβαίνει. Το έχω ανάγκη.Όλη αυτή η πίεση που νιώθω με γεμίζει ανασφαλειες,μου δημιουργεί τύψεις όταν είμαι καλά και φόβο λίγο μετά ότι όλα πάλι θα εξελιχθούν με το χειρότερο σενάριο.Τα καταστρεφω έτσι όλα... αυτοκαταστρεφομαι. Δε πιστεύω σε μένα ενώ μέσα μου ξέρω πως με αδικω και πως αναλώνομαι στα πρόβληματα. Αλλά δε μπορώ να το αλλάξω...Και φοβάμαι πολύ ότι δε θα αλλάξει αυτή η κατάσταση..ότι και να γίνει δε γίνεται πλέον να αλλάξω.θα Μάι ένα ωραίο περιτύλιγμα εξωτερικά γλυκό και εσωτερικά πικρό. Θα μοιάζω χαρούμενο και μέσα μου θα κλαίω κ όταν πρέπει να κλάψω θα μαι σκληρή και παγωμενη γιατί έχω σκληρύνει..δε θα μπορέσω να δώσω σε κανέναν κάτι όμορφο γιατί θα φοβάμαι πως δεν μπορώ να το κανω..