ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Με το αγορι μου ειμαστε σχεδον 5 χρονια μαζι. Ειναι ενας υπεροχος ανθρωπος και τον αγαπαω πολυ. Με σεβεται και παντα με στηριζει σε ο,τι κανω. Υπαρχει ομως ενα ΑΛΛΑ. Τοσα χρονια που ειμαστε μαζι, δεν εχει αλλαξει απολυτως τιποτα στη ζωη του. Ειναι στην ιδια φαση. Εννοειται πως σαν προσωπικοτητα εχει αλλαξει, αλλα γενικα δεν βλεπω να προχωραει στη ζωη του και η αληθεια ειναι πως με ενοχλει αυτο, γιατι τοσο καιρο εμενα εχουν αλλαξει παρα πολλα πραγματα στη ζωη μου. Δε το λεω με αλαζονεια, αλλα μου λειπει να εχω να θαυμαζω τον αλλον για κατι, περα απο τον καλο χαρακτηρα του. Νιωθω οτι λογω αυτου εχει φυγει πια ο ερωτισμος και το παθος απο τη μερια μου, το σεξ ειναι μηδαμινο, αλλα δυσκολευομαι να τον αποχωριστω. Βαθια μεσα μου ομως ξερω πως αυτο πρεπει να κανω..