ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν μπορώ να καταλάβω κάτι. Είμαι σχεδόν 22 χρονών και πέρα από μία σχέση για τέσσερις μήνες περίπου δεν έχω κάνει κάτι άλλο. Έχει τύχει να γνωρίσω άτομα, να βγω ραντεβού αλλά δεν έδεσαν οι χαρακτήρες μας και έτσι δεν συνεχίσαμε. Στις διαπροσωπικές μου σχέσεις ψάχνω ουσιαστική επικοινωνία και δέσιμο και έχουν βρεθεί φίλες και είμαι ευγνώμων για αυτό που έχουμε αμοιβαία οικειότητα, στήριξη και βαθύτερη επικοινωνία. Μπορεί η καθεμία να είναι ο εαυτός της, να εμπιστεύεται πράγματα χωρίς να υπάρχουν ξεκατινιάσματα και εύχομαι ολόψυχα να συνεχίσουμε έτσι. Αυτή λοιπόν την αληθινή επικοινωνία ψάχνω και σε έναν σύντροφο. Απλώς πολύ δύσκολα να μου αρέσει κάποιος και εμφανισιακά αλλά και στον χαρακτήρα. Για να είμαι με κάποιον θέλω να αισθανθώ ότι έχουμε κάποια σύνδεση που ουσιαστικά αυτό ψάχνω. Επίσης δεν μπορώ να καταλάβω και εδώ θέλω να ακούσω απόψεις για ποιο λόγο θεωρείται το σεξ τόσο σημαντικό. Έχω ακούσει να λένε ότι αυτό δένει το ζευγάρι, αλλά μου φαίνεται παράλογο να δένει το ζευγάρι κάτι που κρατάει ξέρω εγώ τόσο λίγο. Η αλληλεγγύη, η αγάπη, η κοινή προσπάθεια για να κρατήσει η σχέση δένει ένα ζευγάρι με την προϋπόθεση να αρέσουν ο ένας στον άλλον εμφανισιακά και να υπάρχει χημεία. Ακούω παιδιά της ηλικίας μου που λένε ότι θέλουν να κάνουν συνέχεια και κουνάω το κεφάλι μου. Γιατί το έχουν τόσο ανάγκη; Εμένα προσωπικά δεν με ενδιαφέρει και δεν είμαι η μόνη... ούτε τα κορίτσια που κάνω παρέα δεν το θεωρούν τόσο σημαντικό. Οι συντροφικές σχέσεις έχουν αλλοιωθεί, αν τύχει να μου αρέσει πραγματικά κάποιος θα ήθελα να έχουμε άλλες προτεραιότητες... κάποια στιγμή εννοείται ότι θα έρθει και το σεξ αλλά να μην αποτελεί την μέγιστη προτεραιότητα. Ο σκοπός είναι ο άνθρωπος που έχεις δίπλα σου να σε καταλαβαίνει σε άλλο επίπεδο, ψυχικό, πνευματικό. Εγώ έτσι το βλέπω. Πείτε μου απόψεις παρακαλώ χωρίς ειρωνία και επιθέσεις.