ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σ εναν κοσμο γεματο ανθρωπους αισθανομαι τοση μοναξια, δε θα πω τα κλισε οτι ειμαι ξεχωριστος ανθρωπος και δε βρισκω ευκολα (που μπορει και να ισχυει) γιατι πραγματικα υπαρχουν παρα πολλοι ξεχαριστοι ανθρωποι εκει εξω, ισως δυσκολευομαι να ταιριαξω με καποιον, δεν βρισκω ενδιαφερον, κουραζομαι, πχ δε μου αρεσουν κατι τυπισσες πουβολη μερα ποζαρουν σε ενα ινσταγκραμ και βλεπουν καθε βραδυ gntm η κατι αλλες που δεν εχουμ χιουμορ, μιλανε απο μεσα τους και δεν εχουν κανενα ενδιαφερον σαν ανθρωποι να τους συναναστραφεις. Δεν ξερω, εχω χορτασει απο τετοιους, εχω κουραστει κοντευω 30 και δεν εχω κανει 2 φιλες να γουσταρω την παρεα τους ρε παιδι κου, να ψαχνω χρονο απο το λιγο που εχω ελευθερο να τις δω και να περασουμε τελεια! Ολες οι σχεσεις εχουν τα σκαμπανεβάσματα τους και φυσικα δεν αναφερομαι στο τελειο διοτι δεν υπαρχει αλλα δεν μπορει να μην μπορω να ταιριαξω με μια δυο τυπισσες και εγω στην πολη μου. Υ.Γ. υπαρχουν 2 φιλες εκτος της πολης μου που ταιριαζω παρα πολυ (ειδες δεν ειμαι τοσο αβαταρ ) αλλα με εχουν κουρασει τα τηλεφωνα , κουραστηκα. :(