ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είναι τα γενέθλιά μου μεθαύριο και θα σκεφτώ πάλι τον χρόνο που πέρασε και την μοναξιά που νιώθω. Τι πράγμα κι αυτό, είχαμε τη μοναξιά την κανονική, τώρα έχουμε την μοναξιά του κορονοϊού, εντελώς hard core. Είμαι και στο εξωτερικό μετανάστρια..Απλώς είναι δύσκολη η ζωή χωρίς αγάπη, και η ηλίθια η μοναξιά έχει μέσα της το αβέβαιο.Θα βρω ποτέ κάποιον να μου κρατά το χέρι; Θα έχω φίλους στο μέλλον;Η ηλικία έχει κι αυτή νόημα.Τι θέλω να κάνω και πως, αφου με παίρνει από κάτω.Οι γονείς μου είναι Ελλάδα, κινδυνεύουν, αν πάθουν τίποτα, θα μείνω εντελώς μόνη.Αν δεν έχεις κάποιον ή κάτι να αγαπάς , τι νόημα έχει η ζωή ;