ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι 20 και μενω αθηνα και βλέπω πως ένα μεγάλο μέρος της γενιάς μου δεν το έχει πολύ με την εκπαίδευση. Παλιά στη γενιά των γονιών μας, οποίος είχε την ευκαιρία να σπουδάσει το έκανε, υπήρχαν πολλά ατομα που δεν είχαν την δυνατότητα να σπουδάσουν σε πανεπιστήμιο και αναγκαζοντουσαν να κάνουν άλλες δουλειές για να τα βγάλουν πέρα. Ομως τοτε υπήρχαν δουλειές που έβγαζαν καλά λεφτά χωρίς να θέλουν πτυχίο. Τώρα τα στάνταρ των επιχειρήσεων έχουν αλλάξει, παρόλα αυτά μερικοί είναι σε φάση "αντε να περάσουμε σε καμία σχολή με χαμηλά μόρια στη τύχη" και ας τους στέλνουν οι γονεις τους ιδιαίτερα μαθήματα και δίνουν μια περιουσία για να περάσουν κάπου. Πολλά παιδιά δεν ενδιαφέρονται, ενώ το πανεπιστήμιο βρίσκεται 10 λεπτά με το αμάξι και θα είχαν τόσες περισσότερες ευκαιρίες για το μέλλον τους αν έπαιρναν τα πράγματα πιο σοβαρά. Όπως είπα, μένω στην Αθήνα και είμαι από ένα χωριό της Φλώρινας, εκεί πολλα παιδιά δεν μπορούν να τα στείλουν οι γονεις τους για σπουδές λόγω οικονομικών, οπότε πολλοί ασχολούνται με τα αγροτικά ή φοιτανε σε δημοσιο ΙΕΚ αν δεν πιάνουν (ή αν δεν τους αρέσουν) κάποια από τα τοπικά πανεπιστήμια. Επειδή λόγω της συγκοινωνίας, είναι δύσκολο να πηγαίνουν σε μερικές από τις σχολες. Και συγκρίνω τα δύο μέρη και βλέπω πόσο σαν δεδομένα βλέπουμε μερικά πράγματα..