3.11.2020 | 12:02
Σκέψεις για όσους περνάνε δύσκολα, και πριν και τώρα και μετά
Αβεβαιότητα, λοκντάουν (έστω και μερικό), μοναξιά, ανεργία, υποαμειβόμενη εργασία, εγκλωβισμός, ψυχικός πόνος.Αυτό δε ζούμε όλοι;Κάποιοι φυσικά ζούμε δύσκολα και πριν την πανδημία.Μια ζωή.Κι όμως αν πας να τα πεις αυτά σε κάποιον άνθρωπο, αν ζητήσεις φιλική ή ερωτική σχέση, θα σε θεωρήσει μίζερο και κακομοίρη και '' τι φρικιό'' και ''τι χτικιό''.Οι άνεργοι και οι υποαμειβόμενοι άνθρωποι δεν έχουν δικαίωμα στον έρωτα, δυστυχώς, τους καταδικάζει το κοινωνικό σύνολο σε αιώνια μοναξιά.Δεν έχεις χαρτονομίσματα; Δε δικαιούσαι αγκαλιά και χάδι.Ούτε όσοι περνάνε γενικές δυσκολίες.Τελευταία μέρα χτες πριν κλείσουν εστιατόρια και καφετέριες και μπαρ και γέμισαν στη γειτονιά μου όλα, δεν έπεφτε καρφίτσα, και στην πλατεία και παντού.Λοιπόν καταλαβαίνω ότι για όλους είναι δύσκολα, αλλά εγώ εκτιμώ και αγαπώ και συμπονώ περισσότερο αυτούς που δεν είχαν λεφτά να καθίσουν σε μπαρ να πιούνε ποτάρες ή σε εστιατόρια να παραγγείλουν φαγητάρες, ακόμα και πριν το κλείσιμο των καταστημάτων.Αυτούς με την οικονομική δυσπραγία, που έχουν και τη μοναξιά και την περιθωριοποίηση από τους άλλους.Κουράγιο.
0